الحکایة والتمثیل
بود خوش دیوانه در زیر دلق
گفت هر چیزی که در وی ماند خلق
علتست و من چو هستم دولتی
می رسم از عالم بی علتی
از ره بی علتیم آورده اند
در جنون دولتیم آورده اند
لاجرم کس را بسرم راه نیست
از جنونم هیچ جان آگاه نیست
هر که در بی علتی حق فتاد
در خوشی جاودان مطلق فتاد
هر چه دید و هر چه بر وی رفت نیز
خوش شمرد آن جمله چون جان عزیز