" rel="stylesheet"/> "> ">

الحکایة والتمثیل

آن یکی دیوانه پرسید راز

کای فلان حق را شناسی بی مجاز

گفت چون نشناسمش صدباره من

زانک ازو گشتم چنین آواره من

هم ز شهر و هم ز خویشان دور کرد

دل ز من برد و مرا مهجور کرد

روز و شب در دست دارد دامنم

جمله من او را شناسم تا منم