الحکایة والتمثیل
کاملی گفتست میباید بسی
علم و حکمت تا شود گویا کسی
لیک باید عقل بی حد و قیاس
تا شود خاموش یک حکمت شناس
دم مزن چون کن مکن می نشنوند
با که گوئی چون سخن می نشنوند
ور کسی می بشنود اسرار تو
می نشیند از حسد در کار تو
کوه با آن جمله سختی و وقار
هر چه گوئی باز گوید آشکار
روی در دیوار کن وانگه خموش
زانکه آن دیوار دارد نیز گوش
ور تو در دیوار خواهی گفت راز
هست دیوار لحد با آن بساز