" rel="stylesheet"/> "> ">

درشتی نمودن باز بلبل راو خواندن بسلیمان علیه السلام

به بلبل گفت بشنو تاچه گویم
حدیثی خوش گذشته باز جویم
جوانان گر ببوسند دست پیران
به پیری پای بوسندش امیران
چو می نامد به صد لطف و به صد ناز
چو ترکان باز تندی کرد آغاز
بزد چنگال و او را در هوا برد
به چنگالش دو سه نوبت بیفشرد
چو بلبل دید کار از دست رفته
زپای افتاده یار از دست رفته