دز پنج خصلت که آبرو را می برد
دور باش از پنج خصلت ای پسر
تا نریزد آبرویت در نظر
اولا کم گوی با مردم دروغ
زانکه گردی از دروغت بی فروغ
هر که استیزه کند با مهتران
آب روی خود بریزد بی گمان
پیش مردم هر کرا نبود ادب
گر بریزد آبرو نبود عجب
از سبکساران مباش ای نیک خوی
کز سبکساری بریزد آب روی
ای پسر با مهتران کمتر ستیز
وز حماقت آب روی خود مریز
گر بعالم آبرو می بایدت
دایما خلق نکو می بایدت
هر که آهنگ سبکساری کند
از وی آب روی بیزاری کند
جز حدیث راست با مردم مگوی
تا نگردد آبرویت آب جوی
از خلاف و از خیانت دور باش
تا بود پیوسته در روی تو نور
گر همیخواهی که بینندت نکو
ای برادر هیچ کس را بد مگو
تا نباشی در جهان اندوهگین
از حسد در روزگار کس مبین