دربیان بی وفائی جهان
در جهان دانی که گردد معتبر
آنکه اورا پاک می باشد نظر
گر رسد با آدمی رنج و تعب
پیش تر آن را طمع باشد سبب
کم کند باکس وفا این روزگار
جور باشد نیستش بامهر کار
آنکه با تو روز غم پیوست یار
روز شادی هم بپرسش زینهار
روز نعمت گر توپردازی بکس
روز محنت باشدت فریادرس
چون بیابی دولتی از مستعان
اندر آن دولت مبر از دوستان
مر ترا هرکس که یار غم بود
چون رسد شادیت هم همدم بود