خاتمه الکتاب
هر که آرد این نصیحت ها به جای
در دو عالم رحمتش بخشد خدای
ورنیارد این وصیت را به جا
دور ماند بی شکی او از خدا
یا الهی رحم کن برما همه
عفو کن جمله گناه ما همه
عاجزیم و جرمها کرده بسی
نیست ما را غیر تو دیگر کسی
گر بخوانی ور برانی بنده ایم
هر چه حکم تست از آن خرسنده ایم
رحمت حق باد بر روح آن کسی
کین نصایح را بخواند او بسی