شماره ٣١: دل بعشق خدای یکتا ده
دل بعشق خدای یکتا ده
قطره ای را رهی به دریا ده
تا نماند ز عاشقان اثری
خاک مجنون به آب لیلی ده
جان فرهاد وقف شیرین آر
دل وامق به مهر عذرا ده
کنده تن ز پای جان بردار
مست و شوریده سر بصحرا ده
ساقیا جرعه خرد سوزی
بمن رند بی سر و پا ده
صاف اگر نیست دردی بمن آر
هستی از مستیم بیغما ده
زاهدان را بهشت و حور و قصور
عاشقان را بنزد خود جا ده
دلم از فرقتت بجان آمد
جان من یکدمک دلم وا ده
تا بسوزد ز تاب رخسارت
(فیض) را دیده تماشا ده
زاهدا دل بده بقصه عشق
آهن کهنه را بحلوا ده
تا کی از هر هوا بتی سازی
دل بعشق خدای یکتا ده