شماره ٥٥: بدل گفتم سوی دلبر نشان ده
بدل گفتم سوی دلبر نشان ده
نشانی سوی عیش جاودان ده
نشان گفتا سوی او عشق و مستی است
حجاب خود خودی ترک همان ده
شدم تا بر در میخانه عشق
که مسکینم مرا می رایگان ده
نخستم کن توانائی کشیدن
توانا چون شدم تا میتوان ده
روانم جفت کن با دختر رز
بطاق ابروی پیر مغان ده
بچشمم مست ساقی کرد اشارت
که یک ساغر بدین بی خان و مان ده
گرفتم ساغری از وی کشیدم
بگفتم یارب از خویشم امان ده
بگفتا گر امان خواهی چو مردان
طلاق این جهان و آن جهان ده
چو (فیض) از هر دو عالم رو بگردان
بحق رو آر و ترک این و آن ده