شماره ٧٢: یا حسن ما اجلاک فی عینی و فی بصری
یا حسن ما اجلاک فی عینی و فی بصری
یا عشق ما اخلاک فی قلبی و فی نظری
لولا کما لم انتفع بحیوتکما
بحیوتی الدنیا ولا عقبی ولا عمری
ولولا انتفعت بعیش ما بقیت ولا
اکلت و لاشربت ولا تمت من سهری
و لاانتفعت بروحی و لاجسدی ولا
شمی ولا ذوقی و لاسمعی و لابصری
یا عشق اوقد فوادی و روحی نیتی
بنارک احرقها لاتبقی و لاتذری
اکشف ستایر عن سرایر مخزونة
قدنالنا منها نفیحات علی خطری
و عیشی فی دنیای و اخرای الهوی
ولولا ماکنت من عین و لااثری
و دینی و ایمانی و اسلامی و مذهبی
هو العشق ما اهناه فی روحی و فی بشری
و جنات الحسن تجری تحتها نهر
تسمی فما عینه من اشربها سکری
و حوری و غلمانی و رضوانی الهوی
و ناری نار العشق ما اخلاه من سقری
تمسک ایا (فیض) بالعشق انه به
تنال مقامات الاکابر و العرری