شماره ١١٠: بیا بیمار خود را ده شفائی
بیا بیمار خود را ده شفائی
که جز تو نیست دردم را دوائی
بیا تا جان برافشانم ز شادی
که جان دادن بغم باشد بلائی
نگیرد بر تو کس زیرا که نبود
جنایتهای خوبان را جزائی
مبند ای دل طمع در ماهرویان
که خوبانرا نمی باشد وفائی
بود این عاشقیهای مجازی
مرید راه حق را رهنمائی
چو ره یافتی بگذر از ایشان
ز دور این قوم را میکن دعائی
برافشان دست از ایشان (فیض) یکسر
بزن بر ماسوی الله پشت پائی