شماره ٥٨
دل خانه درین عالم بیگانه نگیرد
قاصد بدیاری که رودخانه نگیرد
دل خوش کن مردان خرابات بود عشق
عشاق در کعبه و بتخانه نگیرد
معنی بدلم باز شد اما بزبانم
این گنج روان جای بویرانه نگیرد
بگشا لب میگون که لب شهد فروشم
آفاق بشیرینی افسانه نگیرد
کم نیست که از توبه پشیمان شود عرفی
گو سبحه میند از دو پیمانه نگیرد