شماره ١٤٤
منم که پاره غم در دهان غم دارم
بزیر ناصیه صد داستان غم دارم
دلی که زخم پذیری کند نمیدانم
وگرنه تیر نفس در کمان غم دارم
از آن به تیغ غم آیم که درد کانچه عشق
هزار قافله عشرت زیان غم دارم
چه شد که جان بغمت داده ام بگفته عشق
اگر غمت بگریزد ضمان غم دارم
گر از بهشت شود معصیت عنان تابم
هزار شکر که صد بوستان غم دارم
ازان دیار عدم شد مسخرم عرفی
که صد سپاه بلا در عنان غم دارم