اسرار نامه عطار

کفي خاکست و بادي در ميانش
تن او چون طلسم و گنج جانش

خطاب آمد که تا اين گنج پنهان
که اين ماييم بشناسند ايشان

کسي کو کنه اين اسرار جويد
کليد گنج در بازار جويد

ترا بهر چه مي بايد خبر داشت
که آن گنج از چه بنهاد از چه برداشت

اگر آکنده از سيم و زر گنج
نخواهي خورد يک دم آب بي رنج

يکي گنجي طلب مي کردم از خويش
چو برخاست آن حجاب و گنج از پيش

شبي چون دست سوي گنج بردم
شدم بي جان دريغا رنج بردم

اگر صد گنج زر در پيش گيري
بروز واپسين درويش ميري

الهی نامه عطار

ترا بهر چه بايد اين خبر داشت
که آن گنج از چه بنهاد و چه برداشت

اگر آگنده اي از سيم و زر گنج
نخواهي خورد يک دم آب بي رنج

پس آنگه کار آن دختر چنان کرد
که بس گنج روان با او روان کرد

بابراهيم گفتا آشکار است
که اکنون گنج من بيش از هزار است

پدر گنج سخن را کرد در باز
پسر را گفت کاي جوينده راز

هزاران گنج زير خاک مي ديد
ز مه تا پشت ماهي پاک مي ديد

شهي کو را هزاران گنج کم نيست
بدان ماند که نقدش يک درم نيست

ترا صد گنج حق داده ز هستي
تو با شيطان بهم خورده ز مستي

بده از مردمي صد گنج پيوست
ولي يک جو بمردي کم ده از دست

درونش عرش و فرش و هفت افلاک
نهاده گنج معني در درونش

نوائي ده بلطفت بي نوا را
گداي گنج عشق تست عطار

تو بخشيدي مر او را گنج اسرار
تو مي خواهد ز تو اي جان حقيقت

ترا در گنج جان او باز بيند
تو مي خواهد ز تو در کوي دنيا

هیلاج نامه عطار

نهادي گنج خود اندر دل او
دميده از دم خود در گل او

در اينجا گنج معني بيشمار است
در آخر دوستانرا يادگار است

درون گنج شو بشکن طلسمت
در افکن پرده صورت ز اسمت

درون از گنج شو بيشک حقيقت
يقين مر اژدهاي اين طبيعت