مصیبت نامه عطار

تا ميان پيچ پيچي جهان
راه يابم سوي آن گنج نهان

نقد وصل و گنج جان برداشتند
زحمت هجر از ميان برداشتند

لسان الغیب عطار

پرده بردار و جمال او بين
گنج خود بردار از زير زمين

گنج پنهانست پيش چشم غير
برحذر ميباش از اين ويرانه دير

در نکويي گنج معني ميدهند
بعد از آن در سوي مولي ميبرند

پاي خود درکش قدم در راه نه
گنج معني در دل آگاه نه

ره ببر اي دوست سوي گنج خويش
واره از افلاس و درد و رنج خويش

راه او رو تا رهي از درد و رنج
وانگهي يابي هزاران غار گنج

همره تست آنچه ميخواهي ورا
گنج مخفي است در ويرانه ها

گنج بردار از خراب آباد خويش
طرح نو انداز در بنياد خويش

چو آدم شد بدان خلعت مکرم
از آن گنج مروت گشت خرم

بجان ميداشت آدم پاس آن گنج
که تا از دشمنش نايد بدو رنج

شود گنج امانت را سزاوار
که تا پوشيده ميدارد ز اغيار

خرابي جاي گنج پادشاه است
چه داني تا خرابي خود چه جاه است

تو حق صحبت گنج امانت
تواني از خود اي صاحب ديانت

ترا رخصت بود اندر خرابي
بسا گنج معاني را که يابي

ز ذي الحجه گذشته بد ده و پنج
که مدفون کردم اندر دفتر اين گنج

مظهر العجایب عطار

گنج عرفان و معاني بيشمار
اندرين آورده ام خود صد هزار

باز آيم بر سر اين گنج خويش
زآنکه بردم در عجائب رنج خويش

حق تعالي گنج اسرارم بداد
در درون من معاني را گشاد

گنج جانست و جواهر معرفت
من از اينها ميکنم با تو صفت

دان که اين آل عبا هستند پنج
پنج اسرار خدا و پنج گنج

گنج اسرار خدا اين پنج تن
راهدان و رهنما اين پنج تن

مظهر و جوهر هم از گنج ويست
خود به دست ابلهان رنج ويست

من ندارم بحث بالا و نشيب
زآن که دارم گنج سلطاني به جيب