دیوان سلمان ساوجی

رايگان، چون سر و زر در قدمش، مي بازم
سر چرا بر من شوريده، گران مي دارد؟

دیوان صائب

جان و دل را رايگان آن دشمن جان برنداشت
دين و ايمان را به هيچ آن نامسلمان برنداشت

دیوان عطار

روز و شب مشغول کار و بار دنيا مانده اي
دين به سرباري دنيا رايگان مي بايدت

دیوان قاآنی

ور کسي نامت کند بر در هم و دينار نقش
درهم و دينار راکس مي نگيرد رايگان

نه اين زلفت همان شيطان که خصمي داشت با ايمان
چه شد کادم صفت زينسان به خويشش رايگان کردي

دیوان محتشم کاشانی

گر نه اجل را يکي داشته بودي به کار
جود تو دادي به خلق عمر ابد رايگان

دیوان فیض کاشانی

دادي بمن جان رايگان گفتي بمن ده باز آن
جان ميدهم تا زنده ام الملک لک و الحمد لک

دیوان شمس

کو ميوه ها را دايگان کو شهد و شکر رايگان
خشک است از شير روان هر شيردان هر شيردان

درده بي دريغ از آن شيره و شير رايگان
شير و نبيد خلد را نيست حدي و غايتي

دیوان وحشی بافقی

به بازار سياست قهر او چون محتسب گردد
بلا ارزان شود نرخ سر و جان رايگان باشد

دیوان هاتف اصفهانی

از کف خود رايگان دامن امن و امان
داده و بنهاده ام ره سوي خوف و خطر

شاهنامه فردوسی

دگر گنج کش خواندي سوخته
کزان گنج بد کشور افروخته

حدیقة الحقیقة و شریعة الطریقة سنایی

دوستان گنج خانه رازند
رنج بردار و گنج پردازند

دیوان عطار

جان گنج طلسم جسم دايم
بر گنج ازين طلسم بيداد

جوهر الذات عطار

همه گنج او ز ديد مصطفايست
درون گنج اويت رهنمايست

درون خاک پنهانست اين گنج
نيابد هيچکس اين گنج بيرنج

در گنج معاني برگشايد
همه در گنج بيشک ره نمايد

يکي گنج صفاتست اندر اينجا
حقيقت گنج ذاتست اندر اينجا

ز گنج اولت اشيا نمايد
چو گنج ذات ناپيدا نمايد

چو گنج اينجا برافشاني بيکبار
حقيقت گنج ذات آيد پديدار

بسر گنج حقيقت يافت خواهي
بسر درياب مر گنج الهي

دیوان مسعود سعد سلمان

کانچه خواهند گنج او گشتست
که فزاينده گنج اوکان باد

لیلی و مجنون نظامی

آن مي که کليد گنج شاديست
جان داروي گنج کيقباديست

هفت پیکر نظامی

گوهر آماي گنج خانه راز
گنج گوهر چنين گشايد باز

گنجداران فزون زحد شمار
گنج بر گنج ساختند نثار