اقبالنامه نظامی

ببايد چنين گنج را دسترنج
وگرنه من اولي تر آيم به گنج

مخزن الاسرار نظامی

تا تو به خاک اندري اي گنج پاک
شرط بود گنج سپردن به خاک

خلد برین وحشی بافقی

خانه پر از گنج خداداد داشت
عالمي از گنج خود آباد داشت

بود در او گنج فراوان به کار
مخزن سد گنج چه، سد سد هزار

آن که از اين گنج نشد بهره مند
قيمت اين گنج چه داند که چند

جاهلي از گنج خرد تنگدست
آرزوي گنج به دل نقش بست

گنج برون آر که رستي ز رنج
مار صفت کشته مشو بهر گنج

گنج ز من مي طلبي گنج چيست
حاصل ايام بجز رنج چيست

ناظر و منظور وحشی بافقی

نهادي در دلش سد گنج بر گنج
وزان گنجش زبان کردي گهر سنج

وزير از گنج عصمت شد گهر سنج
زبان را کرد مفتاح در گنج

به سوي گنج دزدي راه پيمود
به سوزن قفل را از گنج بگشود

فرهاد و شیرین وحشی بافقی

سخن گنج است و دل گنجور اين گنج
وز او ميزان عقل و جان گهرسنج

حريص گنج بناي گهر سنج
بگفت اين کار ممکن نيست بي گنج

ز گنج آسوده باشد آن هنر سنج
که پنهانش به هر بازوست سد گنج

بديدي گنج باد آورد پرويز
ببين اين گنج آب آورد من نيز

به کف زان گنج باد آورد باد است
مرا اين گنج باد آور مراد است

کسي کو گنج دارد باد پيماست
ولي اين گنج آب روي داناست

هفت اورنگ جامی

ذکر گنج است و گنج پنهان به
جهد کن داد ذکر پنهان ده

شکر باشد کليد گنج مزيد
گنج خواهي مده ز دست کليد

ديده از گنج خشت بر ديوار
خشت ديوار گنج کرده شمار

بگشايد رهي به جانب گنج
شود از نقد گنج گوهر سنج

دل احرار گنج اسرار است
راه آن گنج چيست گفتار است

هر که اين ره به سوي گنج گشاد
داد بيهوده نقد گنج به باد

پي گنج بردند بسيار رنج
کنون خاک ريزند بر سر چو گنج

ز ويرانه گنجه شد گنج سنج
رسانيد گنج گهر را به پنج