قصاید
- در یکتا پرستی و ستایش حضرت خاتم الانبیاء
- مطلع دوم
- در پند و اندرز و مدح پیامبر بزرگوار
- در حکمت و موعظه و مدح خاتم الانبیا (ص)
- در نعت پیغمبر اکرم صلی الله علیه و آله
- در پند و اندرز و معراج حضرت ختمی مرتبت
- در مباهات و نکوهش حسودان
- در شکایت از حبس و بند و مدح عظیم الروم عز الدوله قیصر
- این قصیده را ارتجالا در مدح شروان شاه منوچهر و صفت شکارگاه او و بنای بند باقلانی سروده است
- رشید الدین وطوط در مدح خاقانی قصیده ای مشتمل بر سی و یک بیت سرود و برای او فرستاد که اولش این است «ای سپهر قدر را خورشید و ماه وی سریر فضل را دستور و شاه » «افضل الدین بوالفضایل بحر فضل فیلسوف دین فزای کفر گاه » خاقانی در جواب وی گفته است
- در ستایش ابوالمظفر جلال الدین شروان شاه
- مطلع دوم
- در صفت عشق و مدح شیخ الاسلام ناصر الدین ابراهیم
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- این قصیده را منطق الطیر گویند مطلع اول در وصف صبح و مدح کعبه و مطلع ثانی در وصف بهار و مدح پیامبر بزرگوار
- مطلع دوم
- در مدح خاقان اکبر شروان شاه منوچهربن فریدون و بستن سد باقلانی و التزام صبح در هر بیت
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- سوگند نامه و مدح رضی الدین ابونصر نظام الملک وزیر شروان شاه
- در تحسر و تالم از مرگ کافی افدین عمربن عثمان عموی خود گوید
- در مدح دستور اعظم مختار الدین
- در فقر و گوشه نشینی و گله از سفر
- در شکایت از زندان
- در مدح خاقان کبیر ابوالمظفر اخستان شروان شاه و ملکه
- در مدح صفوة الدین بانوی شروان شاه
- در مدح خواجه همام الدین حاجب و یاد کردن از مرگ منوچهر
- در مدح صفوة الدین بانوی شروان شاه
- در بی اعتنایی به دنیا
- در مدح عموی خود کافی الدین شروانی
- وله ایضا
- در حسب حال و شکایت از استرداد ملکی که بوی داده بودند
- این قصیده را حرز الحجاز خوانند در کعبه علیا انشاء کرده و بر بالین مقدس پیغمبر اکرم صلوات الله علیه در یثرب به پایان آورده
- این قصیده را نهزة الارواح و نزهة الاشباح گویند و در کعبه معظمه انشاء کرده مطلع اول صفت عشق و مقصد صدق کند و باز شرح منازل و مناسک راه کعبه دهد از بغداد تا مکه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- این قصیده به نام کنز الرکاز است و خاقانی آن را در ستایش پیغمبر اکرم و در جوار تربت مقدس آن حضرت سروده است
- این قصیده را در جواب امام مجد الدین سروده و به مدح شاه اخستان پایان داده است
- در شکایت از زندان
- در شکایت از روزگار
- قصیده
- در نکوهش و ملامت حسودان
- در ستایش ابو المظفر اخستان شروان شاه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در ستایش مظفر الدین قزل ارسلان ایلدگز
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در ستایش اتابک منصور فرمانروای شماخی و ابوالمظفر شروان شاه
- مطلع دوم
- در ستایش منوچهر بن فریدون شروان شاه
- تجدید مطلع
- در ستایش اتابک اعظم مظفر الدین قزل ارسلان عثمان بن ایلدگز
- مطلع دوم
- در ستایش نصرة الدین ابوالمظفر اصفهبد لیالواشیر پادشاه مازندران
- مطلع دوم
- وقتی او را از رفتن به خراسان منع می کردند مشتاقانه این قصیده را سرود
- این قصیده را در زمان کودکی در ستایش فخر الدین منوچهر بن فریدون شروان شاه سروده است
- در ستایش صفوة الدین بانوی شروان شاه اخستان
- در رثاء امام محمد بن یحیی و حادثه حبس سنجر در فتنه غز
- این قصیده را در مرثیه فرزند خویش امیر رشید الدین سروده و آن را ترنم المصائب گویند
- مطلع دوم
- در بیماری فرزند و تاثر از درگذشت وی گوید
- در رثاء امام ابو عمر و اسعد
- در رثاء بهاء الدین احمد
- در رثاء امام شهاب الدین
- در بیان عشق و گوشه نشینی و ستایش عصمة الدین خواهر منوچهر
- در حکمت و اندرز
- در تهنیت ولادت فرزند اخستان شاه
- تجدید مطلع
- در ستایش رکن الدین محمد بن عبد الرحمن طغان یزک
- در ستایش صفوه الدین بانوی شروان شاه
- در ستایش ملک الوزرا زین الدین دستور عراق
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در ستایش ملک ارسلان مظفر
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- مطلع پنجم
- در ستایش علاء الدین آتسزبن محمد خوارزم شاه
- مطلع دوم
- در پند و اندرز و ستایش رکن الدین مفتی خوی و رکن الدین عالم ری و تاج الدین رازی ابن امین الدین
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در رثاء امام عز الدین ابوعمر و اسعد
- قصیده مرآت الصفا، در حکمت و تکمیل نفس
- این قصیده را مذکورة الاسحار خوانند و در کعبه معظمه انشاد کرده و در وصف مناسک حج و تخلص به مدح ملک الوزرا جمال الدین اصفهانی نموده که تعمیر حرم کرده بود و خواص مکه این قصیده را به زر نوشتند
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- در ستایش فخر الدین منوچهر شروان شاه به التزام لفظ «عید» در هر بیت
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- این قصیده بر بدیهه در ساحل باکو به نزدیک آتش خودسوز در وصف شکار کردن خاقان اکبر منوچهر شروان شاه
- در ستایش ملک الرؤسا شمس الدین محمودبن علی
- در ستایش فخر الدین شروان شاه منوچهر
- در رثاء امام محمد بن یحیی خراسانی و خفه شدن او به دست غزان
- هنگام حبس در عزلت و قناعت و تخلص به مدح خاتم انبیاء
- در شکایت از روزگار و مدح پیغمبر بزرگوار و یاد از کعبه معظمه
- در حماسه و نکوهش حسودان و سخنی در حکمت
- مطلع دوم
- در دل تنگی و شکایت از روزگار و خوش دلی از گوشه گیری و قناعت
- در وصف خاک مقدسی که از بالین حضرت ختمی مرتبت آورده بود
- در ستایش سلطان غیاث الدین محمد بن محمود بن محمد بن ملک شاه سلجوقی
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در ستایش بهاء الدین محمد دبیر خوارزم شاه تکش بن ایل ارسلان
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در شکایت از روزگار و دوستان و ستایش تهمتن پهلوان
- مطلع دوم
- در مدح امام ناصر الدین ابراهیم
- در شکایت و عزلت
- در ستایش مظفر الدین قزل ارسلان ایلدگز
- در مدح عصمت الدین خواهر منوچهر و شفیع آوردن برای اجزاه سفر
- در موعظه و نصیحت و تخلص به ستایش بهاء الدین سعد بن احمد
- در شکایت از روزگار
- در ستایش خراسان و آرزوی وصول به آن مدح صدر جهان محیی الدین
- در مرثیه شیخ الاسلام عمدة الدین محمد بن اسعد طوسی نیشابوری شافعی معروف به حفده
- در مرثیه نصرة الدین ابوالمظفر اصفهبد کیالواشیر
- در شکایت از روزگار و مردم
- در رثاء خانواده خود
- باز هم در مرثیه خانواده خویش
- در شکایت از جهان و نعت خاتم پیغمبران
- در موعظه و گوشه گیری
- در عزلت و قناعت و بی طمعی
- در موعظه و تجرید و تخلص به مرگ عموی خود
- در تجرید و عزلت و قناعت و بی طمعی و شکایت از روزگار
- در شکایت و عزلت و تخلص به نعت پیامبر بزرگوار
- در شکایت و عزلت و حبس و تخلص به نعت پیغمبر اکرم
- امام مطلق نجم المله والدین ابوالفضایل احمد سیمگر در مدح خاقانی گفته بود
- خاقانی درجواب ابوالفضایل احمد سیمگر گوید
- در مذمت مغرضان و حسودان
- در ستایش جلال الدین ابوالفتح شروان شاه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح شروان شاه منوچهر
- مطلع دوم
- در مدح قاضی القضاة احمشاد
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح ابوالمظفر شروان شاه
- در ستایش موفق الدین عبد الغفار
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- درستایش اصفهان
- هنگام عبور از مداین و دیدن طاق کسری
- در مدح ملک الوزراء زین الدین دستور عراق
- در مرثیه قدوة الحکماء کافی الدین عم خویش
- در مدح پیغمبر اکرم (ص)
- در مدح پدر خویش علی نجار
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در تغزل و شکایت
- این قصیده را تحفة الحرمین و تفاحة الثقلین خوانند در کعبه معظمه انشاد کرده و پیش حظیره مقدس پیغمبر اکرم به عرض و اتمام آورده است
- مطلع دوم در وداع کعبه
- در عزلت و حکمت و موعظه و ریاضت و انتباه و ارشاد
- در عزلت و فقر و قناعت و تجرید
- در تحقیق و وعظ و ذکر صفای صبح
- در مدح ابوالفتح شروان شاه منوچهر
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح غیاث الدین محمد مسعود ملک شاه
- در مدح جلال الدین شروان شاه اخستان بن منوچهر
- در مدح خاقان اکبر منوچهر شروان شاه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح ابو المظفر شروان شاه اخستان بن منوچهر
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در تهنیت عید و مدح جلال الدین شروان شاه اخستان بن منوچهر
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- در مدح عصمة الدین عمه اخستان
- در حال بیماری به اشتیاق خراسان
- در مدح صفوة الدین بانو و بیان توفیق ادای حج او
- این مرثیه را از زبان قرة العین امیر رشید فرزند خود گوید
- مطلع دوم
- در موعظه و حکمت و مرثیه امام ناصر الدین ابراهیم
- در مدح فخر الدین ابوالفتح منوچهر شروان شاه
- مطلع دوم
- مطلع سوم
- مطلع چهارم
- در مدح ابوالمظفر جلال الدین شروان شاه اخستان
- مطلع دوم
- در مدح ابوالمظفر جلال الدین شروان شاه اخستان
- در تهنیت عید و مدح خاقان کبیر ابوالمظفر اخستان بن منوچهر بن فریدون
- مطلع دوم
- در شکایت از زمان و مذمت اقران
- در حکمت و قناعت و عزلت
- در مذمت آب و هوای ری گوید
- در مرثیه قدوة الحکما کافی الدین عم خود
- در مرثیه وحید الدین شروانی
- قصیده
- در رثاء امام شهاب الدین ابوالفضائل شروانی
- قصیده
- درباره بیماری خود
- قصیده
- در رثاء خانواده خود
- ایضا در مرثیه خانواده خود
- قصیده
- قصیده
- قصیده
- در مرثیه سپهبد کیالواشیر
- در رثاء زوجه خود
- در ستایش عز الدوله
- قصیده
- قصیده
- قصیده
- قصیده
- قصیده
- در ستایش شروان شاه
- قصیده
- قصیده
- قصیده
- قصیده
- قصیده
- قصیده
- قصیده