زبور عجم اقبال لاهوری - قسمت اول - شماره ٧: من اگر چه تیره خاکم دلکیست برک و سازم

من اگر چه تیره خاکم دلکیست برک و سازم

بنظاره ی جمالی چو ستاره دیده بازم

به هوای زخمه ی تو همه ناله ی خموشم

تو باین گمان که شاید ز نو افتاده سازم

بضمیرم آن چنان کن که ز شعله ی نوائی

دل خاکیان فروزم دل نوریان گدازم

تب و تاب فطرت ما ز نیازمندی ما

تو خدای بی نیازی نرسی بسوز و سازم

بکسی عیان نکردم ز کسی نهان نکردم

غزل آنچنان سرودم که برون فتاد رازم