شماره ١٤: فصل بهار این چنین بانگ هزار این چنین
فصل بهار این چنین بانگ هزار این چنین
چهره گشا، غزل سرا، باده بیار این چنین
اشگ چکیده ام ببین هم به نگاه خود نگر
ریز به نیستان من برق و شرار این چنین
باد بهار را بگو پی بخیال من برد
وادی و دشت را دهد نقش و نگار این چنین
زاده ی باغ و راغ را از نفسم طراوتی
در چمن تو زیستم با گل و خار این چنین
عالم آب و خاک را بر محک دلم بسای
روشن و تار خویش را گیر عیار این چنین
دل بکسی نباخته با دو جهان نساخته
من بحضور تو رسم، روز شمار این چنین
فاخته ی کهن صفیر ناله ی من شنید و گفت
کس نسرود در چمن نغمه ی پار این چنین