شماره ٤٠: کشیدی باده ها در صحبت بیگانه پی در پی
کشیدی باده ها در صحبت بیگانه پی در پی
بنور دیگران افروختی پیمانه پی در پی
ز دست ساقی خاور دو جام ارغوان درکش
که از خاک تو خیزد ناله ی مستانه پی در پی
دلی کو ار تب و تاب تمنا آشنا گردد
زند بر شعله خود را صورت پروانه پی در پی
ز اشک صبحگاهی زندگی را برگ و ساز آور
شود کشت تو ویران تا نه ریزی دانه پی در پی
بگردان جام و از هنگامه ی افرنگ کمتر گوی
هزاران کاروان بگذشت ازاین ویرانه پی در پی