شماره ٧: بملازمان سلطان خبری دهم ز رازی
بملازمان سلطان خبری دهم ز رازی
که جهان توان گرفتن بنوای دلگدازی
بمتاع خود چه نازی که بشهر دردمندان
دل غزنوی نیرزد به تبسم ایازی
همه ناز بی نیازی همه ساز بی نوائی
دل شاه لرزه گیرد ز گدای بی نیازی
ز مقام من چه پرسی به طلسم دل اسیرم
نه نشیب من نشیبی نه فراز من فرازی
ره عاقلی رها کن که باو توان رسیدن
بدل نیازمندی به نگاه پاکبازی
به ره تو ناتمامم ز تغافل تو خامم
من و جان نیم سوزی تو و چشم نیم بازی
ره دیر تخته ی گل ز جبین سجده ریزم
که نیاز من نگنجد بدو رکعت نمازی
ز ستیز آشنایان چه نیاز و ناز خیزد
دلکی بهانه سوزی نگهی بهانه سازی