شماره ٤٠: عرب از سرشک خونم همه لاله زار بادا
عرب از سرشک خونم همه لاله زار بادا
عجم رمیده بو را نفسم بهار بادا
تپش است زندگانی تپش است جاودانی
همه ذره های خاکم دل بیقرار بادا
نه به جاده ئی قرارش نه بمنزلی مقامش
دل من مسافر من که خداش یار بادا
حذر از خرد که بندد همه نقش نامرادی
دل ما برد بسازی که گسسته تار بادا
تو جوان خام سوزی سخنم تمام سوزی
غزلی که می سرایم بتو سازگار بادا
چو بجان من درآئی دگر آرزو نبینی
مگر این که شبنم تو، یم بی کنار بادا
نشود نصیب جانت که دمی قرار گیرد
تب و تاب زندگانی بتو آشکار بادا