دلی دارم، اما جز افگار نی
            غم از حد گذشته ست و غمخوار نی
         
        
            دل خویش خواهم سپردن به یار
            که بیدل توان بود و بی یار نی
         
        
            نگارا، تماشا می کنم در خیال
            رخ تست دل سوی گلزار نی
         
        
            ز خونم که چشمت چو من می خورد
            شبان روز مست است و هشیار نی
         
        
            ترا کارگر کرد حسن و مرا
            بجز خوردن غم دگر کار نی