شماره ٧: آبیار چمن رنگ، سرابست اینجا
آبیار چمن رنگ، سرابست اینجا
در گل خنده تصویر گلاب است اینجا
وهم تا کی شمرد سال و مه فرصت کار
شیشه ساعت موهوم حبابست اینجا
چیست گردون؟ هوس افزای خیالات عدم
عالمی را بهمین صفر حسابست اینجا
چه قدر شب رود از خود که کند گرد سحر
موسپیدی عرق سعی شبابست اینجا
قد خم گشته نشان میدهد از وحشت عمر
بر در خانه از آن حلقه رکابست اینجا
عشق ز اول علم لغزش پا داشت بلند
عذر مستان بلب موج شرابست اینجا
بوریا راحت مخمل بفراموشی داد
صد جنون شورنیستان رگ خوابست اینجا
لذت داغ جگر حق فراموشی نیست
قسمی در نمک اشک کبابست اینجا
همه در سعی فنا پیشتر از یکدگریم
با شرر سنگ گر و تاز شتابست اینجا
رستن از آفت امکان تهی از خود شدنست
تو زکشتی مگذر عالم آبست اینجا
زین همه علم و عمل قدر خموشی دریاب
هر کجا بحث سوالیست جوابست اینجا
(بیدل) آن فتنه که طوفان قیامت دارد
غیر دل نیست همین خانه خرابست اینجا