شماره ٢٥٠: گذشتگان که هوس دیده اند دنیا را
گذشتگان که هوس دیده اند دنیا را
به پیش خود همه پس دیده اند دنیا را
دوام کلفت دل آرزو نخواهی کرد
در آینه دو نفس دیده اند دنیا را
چو صبح هیچکس اینجا بقا نمیخواهد
هزار بار زبس دیده اند دنیا را
دل دو نیم چو گندم نموده اند انبار
اگر بقدر عدس دیده اند دنیا را
باحتیاط قدم زن که عافیت طلبان
سگ گسسته مرس دیده اند دنیا را
مقیدان بچه نازند ازین تماشاگاه
بچشم باز قفس دیده اند دنیا را
دمی بحکم هوس چشم آب باید داد
که دود آتش خس دیده اند دنیا را
بقدر جاه و حشم انفعال در جوش است
هما کجاست مگس دیده اند دنیا را
چه آگهی و چه غفلت چه زندگی و چه مرگ
قیامت همه کس دیده اند دنیارا
وداغ قافله اعتبار کن (بیدل)
همین صدای جرس دیده اند دنیا را