شماره ٣٣: بوصول مقصد عافیت نه دلیل جو نه عصا طلب
بوصول مقصد عافیت نه دلیل جو نه عصا طلب
تو ز اشک آنهمه کم نه قد می ز آبله پا طلب
ز مراد عالم آب و گل بدر جنون زن و وا گسل
اثر اجابت منفعل ز شکست دست دعا طلب
بکجاست صد روچه آستان که گذشته تو ازین و آن
چو نگاه حسرت ازین مکان همه چیز رو بقفا طلب
ز سپهر اگر همه بگذری تو همان بسایه برابری
بعلاج شعله خودسری نمی ازجبین حیا طلب
بفسانه هوس آنقدر مفروش شهوت کر و فر
چو غبار انجمن سحر نفسی شما رو هوا طلب
ز هوای کبر و سر منی همه راست ننگ فروتنی
تو بذوق منصب ایمنی ز پر شکسته هما طلب
دل ذره گر همه خون کند ز کم آوری چه فزون کند
عملی گر از تو جنون کند بعدم فرست و جزا طلب
کف پای حجله نشین ما بخیال کرده کمین ما
پی آرزوی جبین ما بسراغ رنگ حنا طلب
شده رمز جلوه بی نشان بغبار آینه ات نهان
نفسی بصیقل امتحان برو از میان و صفا طلب
طلب تو بس بود اینقدر که ز معنی ببری اثر
بخودت اگر نرسد نظر بخیال پیچ و خدا طلب
چه خوش آنکه ترک سبب کنی بیقین رسی و طرب کنی
ز حقیقت آنچه طلب کنی بطریق (بیدل) ما طلب