شماره ٩٩: برین ستمکده یارب چه سنگ میبارد
برین ستمکده یارب چه سنگ میبارد
که دل شکستگی و دیده رنگ میبارد
نصیبه دل روشن بود کدورت دهر
همین بخانه آئینه زنگ میبارد
چو غنچه واننمودند بی گره گشتن
که رنگ امن بدلهای تنگ میبارد
بیا که بیتو به بزم از ترانهای حزین
دل شکسته زگیسوی چنگ میبارد
زخاک کویتو مشق نزاکتی دارم
که بوی گل بدماغم خدنگ میبارد
گذشت فرصت وصل و زنارسائی وهم
نگه زاشک همان عذر لنگ میبارد
بچشم شوق نگاهی که در بهار نیاز
شکست حال ضعیفان چه رنگ میبارد
بذوق پرورش و هم آب میگردیم
سحاب ما همه برکشت بنگ میبارد
دلیل عبرت دل صبح نادمیده بست
که ضبط آه برآئینه زنگ میبارد
هجوم سایه گل دامگاه راحت نیست
برین چمن همه داغ پلنگ میبارد
زبس بکشت حسد خرمن است آفتها
دمیکه تیر نبارد تفنگ میبارد
زدام حادثه (بیدل) رهائی امکان نیست
که قطره تو بکام نهنگ میبارد