شماره ١٧٩: تدبیر عنان من پرشور نگیرد
تدبیر عنان من پرشور نگیرد
هر پنبه سر شیشه منصور نگیرد
دارد زسرو برگ غنا دامن فقرم
چینی که بموئی سر فغفور نگیرد
در خلق خجالت کش تحصیل کمالم
بر خرمن من خورده مگر مور نگیرد
با من چو کلف بخت سیاهی است که صد سال
در ماهش اگر غوطه دهم نور نگیرد
نزدیک تر آئید سرابم نه محیطم
معیار کمالم کسی از دور نگیرد
محرومی شوق «ارنی » سخت عذابیست
جهدیکه خروش توره طور نگیرد
عریانی از اسباب جهان مغتنم انگار
تا بند گریبان تو هر گور نگیرد
قطع امل الفت دل عقد محال است
چندان ببر این تاک که انگور نگیرد
ای مرده دل آرایش مرقد چه تمناست
نام تو همان به که لب گور نگیرد
بر منتظر وصل مفرما مژه بستن
انصاف قدح از کف مخمور نگیرد
(بیدل) هدف ناوک آفات بزرگیست
مه تا بکمالش نرسد نور نگیرد