جائیکه سعی حرص جنون آفرین دود
در سنگ نقب ریشه چو نقش نگین دود
تر دامنیست پایه معراج انفعال
این موج چون بلند شود بر جبین دود
بر جاده ادب روشان پاشمرده نه
لغزش بهانه جوست مباد از کمین دود
خست بمنع جود خسیسان مقدم است
هر چند دست پیش کنند آستین دود
ای مایل تتبع دونان چه ذلت است
دم نیست فطرتت که قفای سرین دود
گرد سواد وادی حسرت نشاندنی است
اشکی خوش است بانگه واپسین دود
تحصیل دستگاه تنعم دنائت است
چندانکه ریش موج زند در زمین دود
آزار دل مخواه کزین چینی لطیف
موگر دمد زهند شبیخون بچین دود
شوخی بچرب و نرمی اخلاق عیب نیست
روغن بروی آب بهارآفرین دود
راه طواف مرکز تحقیق بسته نیست
پرکار اگر شوی قدم آهنین دود
شرم است دستگاه فلکتازی نگاه
در دامن آنکه پاشکند اینچنین دود
(بیدل) غنیمت است که عمر جنون عنان
پا در رکاب خانه بدوشان زین دود