شماره ٢١٨: چو سبحه بر سر هم تا بکی قدم شمرید
چو سبحه بر سر هم تا بکی قدم شمرید
بیکدلی نفسی چند مغتنم شمرید
بهیچ جزو زاجزای دهر فاصله نیست
سراسر خط پرکار سر بهم شمرید
نمود کار جهان نقش کاسه بنگ است
لبی بخنده گشائید و جام جم شمرید
بصفحه راه نبرد است نقش ظلمت و نور
سواد دهر خطی در شق قلم شمرید
جنون عالم عبرت بگردن افتاده است
نفس زنید و همان هستی و عدم شمرید
سراغ مرکز تحقیق تا بدل نرسد
زدیر تا بحرم لغزش قدم شمرید
حساب بیش و کم حرص تا ابد باقیست
مگر بصفحه زنید آتش و درم شمرید
کدام قطره درین بحر باب گوهر نیست
خطای ما همه شایسته کرم شمرید
بناله میکنم انگشت زینهار بلند
زمن بعرصه جرأت همین علم شمرید
کس از حباب نگیرد عیار علم و عمل
حساب ما نفسی بیش نیست کم شمرید
نوای ساز حیابی فضولی من و ماست
زپرده چند برائید و زیر و بم شمرید
اگر هزار ازل تا ابد زنند بهم
تعلق من (بیدل) همین دو دم شمرید