گر شوق پی مطلب نایاب نگیرد
سرمشق رم از عالم اسباب نگیرد
با تشنه لبی ساز و مخور آبی آزین بحر
تا حلق ترا تنگ چو گرداب نگیرد
آن دل که طپیدن فگند قرعه وصلش
حیف است که آئینه بسیماب نگیرد
محتاج کریمان نشود مفلس قانع
سرچشمه آئینه زبحر آب نگیرد
صیاد اسیران محبت خم ابروست
کس ماهی این بحر بقلاب نگیرد
از نور هدایت نبرد بهره سیه بخت
چون سایه که رنگ از گل مهتاب نگیرد
دل مست جنون است بگوئید خرد را
امروزسراغ من بیتاب نگیرد
از بس بمراد دو جهان دست فشاندم
گر زلف شوم دامن من تاب نگیرد
منظور حیا ضبط نگاهیست وگرنه
سر پنجه مژگان بتان خواب نگیرد
در حلقه خامش نفسان در دل باش
تا هیچکست نکته درین باب نگیرد
بنیاد تو تا چند شود سد ره عمر
(بیدل) کف خاکی ره سیلاب نگیرد