شماره ٧٦: یاد تو آتشی است که خامش نمیشود
یاد تو آتشی است که خامش نمیشود
حق نمک چو زخم فرامش نمیشود
زین اختلاطها که مآلش ندامت است
خوش دل همان کسیکه دلش خوش نمیشود
بوی کباب مجلس تنهائیم خوش است
کانجا جگر زبی نمکی شش نمیشود
ملکیست بیکسی که درانجا غریب یاس
گر میشود شهید ستم کش نمیشود
(بیدل) مزیل عقل شراب تعلق است
مست تغافل اینهمه بیهش نمیشود