شماره ١٢٢: در هوسگاه عالم بیکار
در هوسگاه عالم بیکار
اگرت ناخنی است سر میخار
مگذر از عشرت برهنه سری
پای پیچست پیچش دستار
فرصتی نیست نقد کیسه صبح
ای هوا مایه ات نفس بشمار
فکر جولان مکن که روی زمین
از هجوم دل است آبله زار
چون نگین بهر سجده نامی
بسته ایم از خط جبین زنار
سیر مجمل مفصلی دارد
دانه مهریست بر سر طومار
چیست معموره فریب جهان
دل بنای شکستگی معمار
شش جهت از دل دو نیم پر است
خاطرت خوش که گندم است انبار
غره منشین به حاصل دنیا
نیست جز مرگ نقد کیسه مار
کینه خیز است طبعهای درشت
سنگ باشد زمین تخم شرار
چون گهر کسب عزت آسان نیست
سر بکف گیر و آبرو بردار
(بیدل) افسانه بشنو و تن زن
شب دراز است و گفت و گو بیکار