شماره ١٣٠: زین بحر بیکران کم هر اعتبار گیر
زین بحر بیکران کم هر اعتبار گیر
موج گهر شو و سر خود در کنار گیر
الفت پرست کنج دلی اضطراب چیست
رخت نفس در آینه داری قرار گیر
مردان باحتیاط با من آرمیده اند
چندانکه گرد خویش برائی حصار گیر
نقش خیال پرده اعیان نهفته اند
راز نهان آینه ها آشکار گیر
نتوان نگاشت سر خط عبرت بهر مدار
برخیز دوده ئی زچراغ مزار گیر
این است اگر فسون هوس بعد مرگ هم
بار نفس چو صبح بدوش غبار گیر
تا خاک گشتن آب زگوهر نمیرود
ای شرم کوش دامن دل استوار گیر
هر چند کار چشم نمی آید از زبان
ای لب تو احولی کن و نامش دوبار گیر
مشت غبا خود زخیالش بباد ده
طاوس شو فضای جهان در بهار گیر
دل چون امام سبحه اگر بفشرد قدم
(بیدل) بیک پیاده ره صد سوار گیر