شماره ٢٦٣: گر نه ئی عین تماشا حیرت سرشار باش
گر نه ئی عین تماشا حیرت سرشار باش
سر بسر دلدار یا آینه دلدار باش
با هجوم عیش شو چون نغمه ذوق وصال
یاسراپا درد دل چون ناله ئی بیمار باش
بال و پر فرسوده دام فلک نتوان شدن
گر همه مرکز شوی بیرون این پرکار باش
چند باید بود پیش آهنگ تحریک نفس
ساز موهومی که ما داریم گو بی تار باش
صد چمن رنگ طرب در غنچه دارد خامشی
ناله هر جا گل کند کوته تر از منقار باش
گر همه بوئی زافسون حسد دارد دلت
بردم عقرب نشین یار بر دهان مار باش
آگهی آینه دار احتیاط افتاده است
چشم اگر گر دیده باشی اندکی بیدار باش
بسمل ما را پر وامانده سیر عالمیست
عرصه کون و مکان گو یک طپیدن وار باش
داغ هم رنگینی ئی دارد که درگلزار نیست
گرنه ئی طاوس باری رخت آتشکار باش
سیرچشمی ذره از مهر قناعت بودنست
پیش مردم اندکی درچشم خود بسیار باش
غنچه ات از بیخودی فال شگفتن میزند
ای زسر غافل برو بیمغزی دستار باش
تا بکی باشد دل از خجلت شماران نفس
سبحه بیکار است چندی گرم استغفار باش
بی نیازی های عشق آخر بهیچت میخرد
جنس موهومی دو روزی بر سر بازار باش
یکقدم راهست (بیدل) از تو تا دامان خاک
بر سر مژگان چو اشک استاده ئی هشیار باش