شماره ٢٢٩: چسان بادوست در دو داغ چندین ساله بنویسم
چسان بادوست در دو داغ چندین ساله بنویسم
نیستان صفحه ئی مسط زند تا ناله بنویسم
بسطری گر رسم از نسخه بخت سیاه خود
خط نسخ سواد هند تا بنگاله بنویسم
زفرصت آنقدر تنگم که گر مقدور من باشد
برات نه فلک بر شعله جواله بنویسم
زوال اعتبارات جهان فرصت نمیخواهد
زخجلت آب گردم تا گهر را ژاله بنویسم
زتحقیق تناسخ نامه زاهد چه میپرسی
مگر آدم برآید تا منش گوساله بنویسم
بخاطر شکوه ئی زان لعل خاموشم جنون دارد
قلم در موج گوهر بشکنم تبخاله بنویسم
ازان مد تغافلها که دارد چین ابرویش
قیامت بگذرد تا یکمژه دنباله بنویسم
ازان مه پاره خلقی برد داغ حسرت آغوشی
کنون منهم تهی گردم زخویش وهاله بنویسم
بهار فرصت مشق جنونم میرود (بیدل)
زمانی صبر کن تا یکدو داغ لاله بنویسم