غزلیات - بخش هفتم

شماره ١: فقر ما را مشمارید کم از عالم تیغ
شماره ٢: کنون که میگذرد عیش چون نسیم زباغ
شماره ٣: کو شعله دردی که بذوق اثر داغ
شماره ٤: ما شهیدانرا وضوئی داده اند از آب تیغ
شماره ٥: نازد بعشق غازه حسن جنون دماغ
شماره ٦: نشه عجزم چو شبنم داد بر طیب دماغ
شماره ٧: نه صورت بوئی و نه رنگیست درین باغ
شماره ٨: نیست پروانه من قابل پهلوی چراغ
شماره ٩: یارب از سر منزل مقصد چسان یابم سراغ
شماره ١٠: ای زعکس نرگست آینه جام مل بکف
شماره ١١: بحث و جدل به آفت جان میکند طرف
شماره ١٢: تا نمیگردد تب و تاب نفسها بر طرف
شماره ١٣: تحقیق را بما و من افتاده اختلاف
شماره ١٤: جای آنست که بالد گهرشان صدف
شماره ١٥: چه دهد تردد هرزه ات زحضور سیر و سفر بکف
شماره ١٦: رستن چه ممکنست زقید جهان لاف
شماره ١٧: ساز تبختر است اگر مایه شرف
شماره ١٨: عقل را مپسند با عشق جنون پرور طرف
شماره ١٩: نسبت لعل که دارد اینهمه سامان صدف
شماره ٢٠: برخود از ساز شگفتن کی گمان دار عقیق
شماره ٢١: رخ شرمگین تو هیچگه بخیال ما نکند عرق
شماره ٢٢: غیر از حیا چه پیش توان برد در عرق
شماره ٢٣: گاه برنگ مایلی گاه ببوی بی نسق
شماره ٢٤: ما سجده حضوریم محو جناب مطلق
شماره ٢٥: ای مژده ئی دیدار تو چون عید مبارک
شماره ٢٦: ایندم از شرم طلب نیست زبان ما خشک
شماره ٢٧: بسکه بی لعل تو رفت از بزم عیش ما نمک
شماره ٢٨: تا کجا با طبع سرکش سر کند تدبیر جنگ
شماره ٢٩: چو غنچه بسکه طپیدم زوحشت دل تنگ
شماره ٣٠: در غبار جسم میگردد دل غافل هلاک
شماره ٣١: در نظرها معنیم گل میکند غیرت بچنگ
شماره ٣٢: در یاد جلوه تو که دارد هزار رنگ
شماره ٣٣: رسانده ایم درین عرصه ئی خیال آهنگ
شماره ٣٤: رفت مرآت دل از کلفت آفاق برنگ
شماره ٣٥: شرع هر دین بهره ئی او نیست جز رفع شکوک
شماره ٣٦: غیر خاموشی ندارد گفتگوی ما نمک
شماره ٣٧: گر جنون جوشد باین تأثیر احسانش زسنگ
شماره ٣٨: گرم نوید کیست سروش شکست رنگ
شماره ٣٩: کعبه دل گرچه دارد تنگ ارکانش زسنگ
شماره ٤٠: گهر محیط تقدسی مکن آبروی حیا سبک
شماره ٤١: مگو پیام وفا جسته جسته دارد رنگ
شماره ٤٢: مغز شد در سر پرشور من از سودا خشک
شماره ٤٣: نام شاهان کز نگین گل کرده کر و فر بچنگ
شماره ٤٤: نشد از حسرت داغت جگرم تنها خشک
شماره ٤٥: یک برگ گل نکرده زرویت بهار رنگ
شماره ٤٦: از شوخی فضولی ما داشت عار وصل
شماره ٤٧: اگر آن نازنین رود بتماشای رنگ گل
شماره ٤٨: ای از خرامت نقش پا خورشید تابان در بغل
شماره ٤٩: ای بهار جلوه ات را شش جهت در بار گل
شماره ٥٠: ایجوش بهارت چمن آرای تغافل
شماره ٥١: ای خانه آئینه زدیدار تو پر گل
شماره ٥٢: ای فرش خرامت همه جا چون سرما گل
شماره ٥٣: با چنین شوخی نشیند تا بکی بیکار گل
شماره ٥٤: بازآ که بیجمالت طوفان شکسته بر دل
شماره ٥٥: بسکه افتاد است باغ آبرو نایاب گل
شماره ٥٦: برنگی یاس جوشیده است با دل
شماره ٥٧: بلبل الم غنچه کشد بیشتر از گل
شماره ٥٨: به پیری «گشته حاصل از برای من » فراغ دل
شماره ٥٩: تابست ادب نامه من در پر بسمل
شماره ٦٠: تا چشم تو شد ساغر دوران تغافل
شماره ٦١: چیست درین فتنه زار غیر ستم در بغل
شماره ٦٢: خواندم خط هر نسخه بایمای تغافل
شماره ٦٣: در چمن گر جلوه ات آرد بروی کارگل
شماره ٦٤: دل آرمیده بخون مکش زفسون رنگ و هوای گل
شماره ٦٥: زخم تیغی زتو برداشته ام همچو هلال
شماره ٦٦: زمن عمریست میگردد جدا دل
شماره ٦٧: زین باغ گذشتیم باحسان تغافل
شماره ٦٨: سعی روزی کاهش است ای بیخبر چشمی بمال
شماره ٦٩: سنگی چو گوهر نبستیم بر دل
شماره ٧٠: عشرت سالگره تا کیت ای غفلت فال
شماره ٧١: عمریست چون گل میروم زین باغ حرمان در بغل
شماره ٧٢: گاه موج اشک و گاهی گرد افغانست دل
شماره ٧٣: گر چنین جوشاند آثار دوئی ننگش زدل
شماره ٧٤: گر کند طاوس حیرت خانه اسباب گل
شماره ٧٥: محو جنون ساکنم شوربیان در بغل
شماره ٧٦: می آید از دشت جنون گردم بیابان در بغل
شماره ٧٧: میتوان در باغ دید از سینه افگار گل
شماره ٧٨: میکند درس رمی از رنگ و بو تکرار گل
شماره ٧٩: نوبهار آرد بامداد من بیمار گل
شماره ٨٠: وفور مال بتاکید خست است دلیل
شماره ٨١: آرزو بیتاب شد ساز بیانی یافتم
شماره ٨٢: آرزوئی در گره بستم در یکتا شدم
شماره ٨٣: آمد زگلشن ناز آن جوهر تبسم
شماره ٨٤: آمدم طرح بهار تازه ئی انشا کنم
شماره ٨٥: آنی که بیتو من همه جا بی سخن نیم
شماره ٨٦: آه دودآخته ئی میخواهم
شماره ٨٧: ادب سرشته عجزم مپرس از آئینم
شماره ٨٨: از انفعال عشرت موهوم آگهم
شماره ٨٩: از بسکه چون نگه زتحیر لبالبم
شماره ٩٠: از جراحت زار دل چیده است دامان ناله ام
شماره ٩١: از چاک گریبان بدلی راه نکردیم
شماره ٩٢: از خیالت وحشت اندوز دل بی کینه ام
شماره ٩٣: از زندگی بجز غم فردا نمانده ایم
شماره ٩٤: از شوق تو ای شمع طرب بعد هلاکم
شماره ٩٥: از ضعف بسکه در همه جا دیر میرسم
شماره ٩٦: از عزت و خواری نه امید است نه بیمم
شماره ٩٧: از قاصد دلبر خبر دل طلبیدم
شماره ٩٨: از کتاب آرزو بابی دگر نگشوده ام
شماره ٩٩: از کجا وهم دورنگی بقدح ریخته بنگم
شماره ١٠٠: از کمال سرکشی عاجزترین عالمیم
شماره ١٠١: از هرطلبی پیش ندامت گله کردم
شماره ١٠٢: از هوس چون شمع اگر سر بر هوا برداشتم
شماره ١٠٣: ازینحسرت قفس روزی دو مپسندید آزادم
شماره ١٠٤: ازین صحرای بیحاصل دگر باخود چه بردارم
شماره ١٠٥: اسمیم بی مسمی دیگر چه وانمائیم
شماره ١٠٦: اشک شمعی بود یکعمر آبیار دانه ام
شماره ١٠٧: اگر دریا نگیرد خورده بر بیش و کم شبنم
شماره ١٠٨: اگر ساقی زموج باده بندد رشته سازم
شماره ١٠٩: امشب آن مست ناز میرسدم
شماره ١١٠: ای دل حسرت کمین انتخاب صبحدم
شماره ١١١: ایطرب وجدی که باز آغوش گل وامیکنم
شماره ١١٢: ای نرگست حیاکده صلح و جنگ هم
شماره ١١٣: باده ندارم که بساغر کنم
شماره ١١٤: باز از جهان حسرت دیدار میرسم
شماره ١١٥: باز برخود تهمت عیشی چو بلبل بسته ام
شماره ١١٦: باز بیتابانه ایجاد نوائی میکنم
شماره ١١٧: باز دل مست نوائیست که من میدانم
شماره ١١٨: با صد حضور باز طلبگارت آمدم
شماره ١١٩: با عشق نه نامیست نه ننگم که برآیم
شماره ١٢٠: باغ هستی نیست جز رنگی که گرداند عدم
شماره ١٢١: باقبال حضورت صد گلستان عیش در چنگم
شماره ١٢٢: با کف خاکستری سودای اخگر کرده ایم
شماره ١٢٣: پاکم از رنگ هوس تا بسجود آمده ام
شماره ١٢٤: بالی از آزادی افشاندم قفس پیماشدم
شماره ١٢٥: با همه سرسبزی از سامان قدرت عاریم
شماره ١٢٦: با هچکس حدیث نگفتن نگفته ام
شماره ١٢٧: پایمالیم و فارغ از گله ایم
شماره ١٢٨: باین طاقت نمیدانم چه خواهد بود انجامم
شماره ١٢٩: بباغی که چون صبح خندیده بودم
شماره ١٣٠: ببین بساز و مپرس از ترانه ئی که ندارم
شماره ١٣١: بجستجوی خود از سعی بیدماغ گذشتم
شماره ١٣٢: بتحریک نقابش گر شود مایل سرانگشتم
شماره ١٣٣: بحسرت غنچه ام یعنی بدل تنگی وطن دارم
شماره ١٣٤: بحیرت خویش را بیگانه اداراک میسازم
شماره ١٣٥: بدشت بیخودی آوازه شوق جرس دارم
شماره ١٣٦: بدل گردی زهستی یافتم از خویشتن رفتم
شماره ١٣٧: بذوق سجده ئی باز از عدم گلباز می آیم
شماره ١٣٨: بذوق جستجویت جیب هستی چاک میسازم
شماره ١٣٩: بر آسمان رسانم و گر بر هوا برم
شماره ١٤٠: پرافشانم چو صبح اما گرفتاری هوس دارم
شماره ١٤١: بر خموشی زده ام فکر خروشی دارم
شماره ١٤٢: بر سینه داغهای تمنا نوشته ایم
شماره ١٤٣: برق حسنی در نظر دارم بخود پیچیده ام
شماره ١٤٤: بر کاغذ آتش زده هر چند سواریم
شماره ١٤٥: برگ خودداری مجوئید از دل دیوانه ام
شماره ١٤٦: بر ندارد شوخی از طبع ادب تحمیر شرم
شماره ١٤٧: برنگ گلشن از فیض حضورت عشرت آهنگم
شماره ١٤٨: برنگ خامه زبس ناتوانی اجزایم
شماره ١٤٩: برنگ شمع ممکن نیست سوز دل نهان دارم
شماره ١٥٠: پر نفس میسوخت ما و من زغیرت تن زدم
شماره ١٥١: پرواز بی نشانی دارد دماغ جاهم
شماره ١٥٢: پروانه شوم یا پر طاوس گشایم
شماره ١٥٣: برون دل نتوان یافت گرد جولانم
شماره ١٥٤: بر یار اگر پیام دل تنگ میفرستم
شماره ١٥٥: بزور شعله آواز حسرت گرم رفتارم
شماره ١٥٦: بسکه بیروی تو لبریز ندامت بوده ام
شماره ١٥٧: بسکه چون سایه ام از روز ازل تیره رقم
شماره ١٥٨: بسکه چون طاوس پیچیده است مستی در سرم
شماره ١٥٩: بسکه دارد سوختن چون مجمرم در دل مقام
شماره ١٦٠: بسکه در شغل ندامت روز شب جان میکنم
شماره ١٦١: بسکه در هجر تو فرسود از ضعیفی پیکرم
شماره ١٦٢: بسکه نیرنگت قدح چیده است در اندیشه ام
شماره ١٦٣: بسعی ضعف گرفتم زدام خویش بجستم
شماره ١٦٤: بسودای بهار جلوه ات عمریست گریانم
شماره ١٦٥: بسودای هوس عمری درین بازار گردیدم
شماره ١٦٦: بصد غبار درین دشت مبتلا شده ام
شماره ١٦٧: بصد گردون تسلسل بست دور ساغر عشقم
شماره ١٦٨: بصد وحشت رفیق آه بی تأثیر گردیدم
شماره ١٦٩: بعد ازین از صحبت این دیو مردم رم کنم
شماره ١٧٠: بعد ازین در گوشه دل چون نفس جا میکنم
شماره ١٧١: بعرض جوهر طاقت درین محیط خموشم
شماره ١٧٢: بعد کشتن نیز پنهان نیست داغ بسملم
شماره ١٧٣: بعشقت گر همه یکداغ سامان بود در دستم
شماره ١٧٤: بفقر آخر سر و برگ فنای خویشتن گشتم
شماره ١٧٥: بکمین دعوی هستیم که چو شمعش از نظر افگنم
شماره ١٧٦: بکنج نیستی عمریست جای خویش میجویم
شماره ١٧٧: بلب حرف طلب دزدم بدل شور هوس سوزم
شماره ١٧٨: بنقش سخت روئیهای مردم بسکه حیرانم
شماره ١٧٩: بهر جا رفته ام از خویشتن راه تو می پویم
شماره ١٨٠: بهر زمین که خبرگیری از سواد عدم
شماره ١٨١: بهر طرف که هوای سفر شکست کلاهم
شماره ١٨٢: بهستی از اثر اعتبار مایه ندارم
شماره ١٨٣: بهوس چون پر طاوس چمنها دارم
شماره ١٨٤: بیاد نرگس او هر طرف احرام می بندم
شماره ١٨٥: بی تکلف گر گدا گشتیم و گر سلطان شدیم
شماره ١٨٦: بیتو در هر جا جنون جوش ندامت بوده ام
شماره ١٨٧: بیحوصلگی کرد درین بزم کبابم
شماره ١٨٨: بیخودی کردم ز حسن بی حجابش سر زدم
شماره ١٨٩: بیدستگاهیی بود چون شمع در کمینم
شماره ١٩٠: بیدست و پا بخاک ادب نقش بسته ایم
شماره ١٩١: بی شبهه تحقیق نه شخصم نه مثالم
شماره ١٩٢: بی شبهه نیست هستی از بسکه ناتوانیم
شماره ١٩٣: پیش آ که بخوانی رقم سینه ریشم
شماره ١٩٤: سرشک بیخودم عیش می ناب دگر دارم
شماره ١٩٥: بیکس شهیدم خون هم ندارم
شماره ١٩٦: بیگانه نه وضعیم یا آشنائیم
شماره ١٩٧: پیمانه غناکده بیمثالیم
شماره ١٩٨: تا بدریوزه راحت طلبیدن رفتم
شماره ١٩٩: تا جلوه ات پرافشاند از آشیانه چشم
شماره ٢٠٠: شب گردش چشمت قدحی داد بخوابم
شماره ٢٠١: تا چند بهر مرده و بیمار بگریم
شماره ٢٠٢: تا چند زغفلت طرب اندیش نشینم
شماره ٢٠٣: تا حسرت سر منزل او برد زجابم
شماره ٢٠٤: تا خامه وار خود را از سعی وانداریم
شماره ٢٠٥: تأخیر ندارد خط فرمان نجاتم
شماره ٢٠٦: تا درین باغ گل افشان نمو گردیدم
شماره ٢٠٧: تا دوچار ناز کرد آن نرگس مستانه ام
شماره ٢٠٨: تا سایه صفت آینه از زنگ زدودیم
شماره ٢٠٩: تا دفتر حیرت زرخش تازه کند چشم
شماره ٢١٠: تا کجا بوس کف پایت شود ارزانیم
شماره ٢١١: تا کی ستم کند سر بیمغز بر تنم
شماره ٢١٢: تا می زجام همت بدمست میکشم
شماره ٢١٣: تا نفس آب زندگیست هیچ ببو نمیرسم
شماره ٢١٤: تحیر آینه عالم منثال خودم
شماره ٢١٥: تحیر سوخت پروازم فسردن کرد پامالم
شماره ٢١٦: تحیر مطلعی سر زد چو صبح از خویشتن رفتم
شماره ٢١٧: تو میرفتی و من ساز قیامت باز میکردم
شماره ٢١٨: تو کریم مطلق و من گدا چکنی جز این که نخوانیم
شماره ٢١٩: تیغ آهی بر صف اندوه امکان میکشم
شماره ٢٢٠: جبهه فکر زخجلت عرق افشان کردیم
شماره ٢٢١: چراغ خامشم حسرت نگاه محفل خویشم
شماره ٢٢٢: جز سوختن بیادت مشق دگر ندارم
شماره ٢٢٣: چشم پوشیدم بر ما و من استغنا زدیم
شماره ٢٢٤: چشمش افگنده طرح بیدادم
شماره ٢٢٥: چشم واکردم بچندین رنگ و بو ساغر زدم
شماره ٢٢٦: جغد ویرانه خیال خودیم
شماره ٢٢٧: چکیدنهای اشکم یا شکست شیشه رنگم
شماره ٢٢٨: چمن طراز شکوه جهان نیرنگم
شماره ٢٢٩: چسان بادوست در دو داغ چندین ساله بنویسم
شماره ٢٣٠: چندین مژه بنشست رگ خواب بچشمم
شماره ٢٣١: جنون از بس قیامت ریخت بر آینه هوشم
شماره ٢٣٢: جنون ذره ام در ساز وحشت سخت تلاشم
شماره ٢٣٣: چنین آفت نصیب از طبع راحت دشمن خویشم
شماره ٢٣٤: چنین ز شرم که گردید سرنگون جامم
شماره ٢٣٥: چنین کز گردش چشم تو می آید بجان انجم
شماره ٢٣٦: چو اشک امشب بسا غر باده نابی گر دارم
شماره ٢٣٧: چو بوی گل بنظرها نقاب نگشودم
شماره ٢٣٨: چو دریا یکقلم موجست شوق بیخودی هوشم
شماره ٢٣٩: چو سایه خاک بسر داغم از غمی که ندارم
شماره ٢٤٠: چو شبنم تا نقاب اعتبار خویش شق کردم
شماره ٢٤١: چو شمع از انفعال آگهی بیتاب میگردم
شماره ٢٤٢: چو گوهر آخر از تجرید نقش مدعا بستم
شماره ٢٤٣: جولان جنون آخر بر عجر رسا بستم
شماره ٢٤٤: چو ماه نو بچندین حسرت از خود کام میگیرم
شماره ٢٤٥: چو سرو از ناز برجوی حیا بالیدنت نازم
شماره ٢٤٦: چون آینه چندان ببرش تنگ گرفتم
شماره ٢٤٧: چون حباب آندم که سیر آهنگ این دریا شدم
شماره ٢٤٨: چون خامه از ضعیفی افلاک دستگاهم
شماره ٢٤٩: چون سبحه یکدو روز که با هم نشسته ایم
شماره ٢٥٠: چون سپند اظهار مطلب از کجا پیدا کنم
شماره ٢٥١: چون شرار کاغذ امشب عیش خرمن میکنم
شماره ٢٥٢: چون شمع روزگاری با شعله ساز کردم
شماره ٢٥٣: چون شمع زحمتی که بشبگیر میکشم
شماره ٢٥٤: چون شمع میروم زخود و شعله قامتم
شماره ٢٥٥: چون طپش در دل نفس دزدیده ام
شماره ٢٥٦: چون غنچه در خیال تو هرگاه رفته ایم
شماره ٢٥٧: چون قلم راه تجرد بسکه تنها رفته ایم
شماره ٢٥٨: چون کاغذ آتش زده مهمان بقائیم
شماره ٢٥٩: چون نگه عمریست داغ چشم حیران خودیم
شماره ٢٦٠: چه حاجتست به بند گران تدبیرم
شماره ٢٦١: چه دولت است که من نامت از ادب گیرم
شماره ٢٦٢: چه نیرنگست یارب در تماشاگاه تسخیرم
شماره ٢٦٣: چیزی از خود هر قدم زیر قدم گم میکنم
شماره ٢٦٤: حباب وار که کرد اینقدر گرفتارم
شماره ٢٦٥: حرف داغی لاله سان زیر زبان دزدیده ام
شماره ٢٦٦: حرفم همه از مغز است از پوست نمیگویم
شماره ٢٦٧: حسرتی در دل نماند از بسکه ما وا سوختیم
شماره ٢٦٨: حضور معنیم گم گشت تا دل بر صور بستم
شماره ٢٦٩: حیرت دمد از شوخی گل کردن رازم
شماره ٢٧٠: حیف سازت که منش پرده آهنگ شدم
شماره ٢٧١: خاک بودم آب گشتم گل شدم
شماره ٢٧٢: خاکم بسر که بی تو بگلشن نسوختم
شماره ٢٧٣: خاموشم و بیتابی فریاد تو دارم
شماره ٢٧٤: خاک نمیم امروز دی محو باد بودیم
شماره ٢٧٥: خراب راحتم نپسندی ای تعمیر آزارم
شماره ٢٧٦: خرمن هستی ببرق وهم عقبی سوختیم
شماره ٢٧٧: خط زناری که من چون سبحه املا میکنم
شماره ٢٧٨: خلق را نسبت بیگانگی ئی هست بهم
شماره ٢٧٩: خود را بعیش امکان پر متهم نکردم
شماره ٢٨٠: خوشا ذوقی که ازدل عقده گر باز میکردم
شماره ٢٨١: خوشا عهدی که غم کوس تسلی میزد و دل هم
شماره ٢٨٢: خونخوردم و زین باغ برنگی نرسیدم
شماره ٢٨٣: خیال آنمژه عمریست در نظر دارم
شماره ٢٨٤: خیز کز درس دوبی سر خط عاری گیریم
شماره ٢٨٥: داغم از کیفیت آگاهی و اوهام هم
شماره ٢٨٦: در آن محفل کیم من تا بگویم این و آن دارم
شماره ٢٨٧: در تجرد تهمتی دیگر ندوزی بر تنم
شماره ٢٨٨: در جگر صد رنگ طوفان کرده ایم
شماره ٢٨٩: در جنون گر نگسلد پیمان فرمان ناله ام
شماره ٢٩٠: در جیب غنچه بوی بهاریست رنگ هم
شماره ٢٩١: در حسرت آن شمع طرب بعد هلاکم
شماره ٢٩٢: در راه عشق توشه امنی نبرده ام
شماره ٢٩٣: در رهت نارفته از خود هر طرف سر میزنیم
شماره ٢٩٤: در عالم حق شهرت باطل چه فروشم
شماره ٢٩٥: در کارگاه تحقیق غیر از عدم نبودیم
شماره ٢٩٦: در گلستانی که محو آن گل خود رو شدم
شماره ٢٩٧: در مکتب تأمل فارغ زصوت و حرفم
شماره ٢٩٨: درین حیرتسرا عمریست افسون جرس دارم
شماره ٢٩٩: دست و پا گم کرده شوق تماشای توام
شماره ٣٠٠: دل با تو سفر کرد و تهی ماند کنارم
شماره ٣٠١: دلبر شد و من پا بدل سخت فشردم
شماره ٣٠٢: دل حیرت آفرینست هر سو نظر گشائیم
شماره ٣٠٣: دلرا بمستی از من و ما ساده میکنم
شماره ٣٠٤: دلرا بیاد روی کسی یاد میکنم
شماره ٣٠٥: دلیل کاروان اشکم آه سرد را مانم
شماره ٣٠٦: دعوت تنزیه حسن بیمثالی میکنم
شماره ٣٠٧: دمی چون شمع گر جیب تغافل چاک میکردم
شماره ٣٠٨: دیده انتظار را دام امید کرده ایم
شماره ٣٠٩: دیده ئی داری چه میپرسی زجیب و دامنم
شماره ٣١٠: دیده را باز بدیدار که حیران کردیم
شماره ٣١١: دیده مشتاقی از هر مو ببار آورده ام