شماره ١٩: زبسکه حیرت دیدار برده است زهوشم
زبسکه حیرت دیدار برده است زهوشم
چو موج چشمه آینه نیست یکمژه جوشم
زبان ناله من نیست جز نگاه تحیر
چو شمع تا مژه بر هم رسیده است خموشم
نوای شوق نماند نهان بساز خموشی
بلند میشود از سرمه چون نگاه خروشم
بسعی حیرت ازین بزم گوشه ئی نگرفتم
همان چو آینه از چشم خویش خانه بدوشم
زدور ساغر کیفیتم مپرس چو شبنم
گداخت گوهر دل آنقدر که باده فروشم
سر از اطاعت آوارگی چگونه بتابم
چو گردباد زسرگشتگی است ساغر هوشم
سپند جز طپش دل مدان فسانه خوابش
بناله نشه فروش شکست ساغر هوشم
غرور حسن دلیلست بر تظلم عشق
شنیده اند بقدر تغافل تو خروشم
زفرق تا بقدم عرض حیرتم چه توانکرد
هوای عالم دیدار کرد آینه پوشم
سیاه بختی من سرمه گلو شده (بیدل)
برنگ حلقه زنجیر زلف سخت خموشم