شماره ١٠٢: عروج همتی در کار دارم
عروج همتی در کار دارم
همه گر سایه ام دیوار دارم
غبارم آشیان حسرت اوست
چمن در گوشه دستار دارم
نفس بیتابی دل می شمارد
هجوم سبحه در زنار دارم
نگاهی تا بمژگان میرسانم
زخود رفتن همین مقدار دارم
مپرس از انفعال ساز غفلت
زهستی آنچه دارم عار دارم
چو شمعم چاره غیر سوختن نیست
بسر آتش ته پا خار دارم
بخود میلرزم از تمهید آرام
چو گردون سقف بی دیوار دارم
نتظلم قابل فریادرس نیست
طنین پشه در کهسار دارم
ازین یک مشت خاک باد برده
بدوش هر دو عالم بار دارم
دگر ای نامه پهلویم مگردان
که پهلوی دل بیمار دارم
بحیرت میروم آینه بر دوش
سفارش نامه دیدار دارم
بچشمم توتیا مفروش (بیدل)
که من با خاک پائی کار دارم