شماره ١١٥: من سنگدل چه اثر برم زحضور ذکر دوام او
من سنگدل چه اثر برم زحضور ذکر دوام او
چو نگین نشد که فرو روم بخود از خجالت نام او
سخن آب گشت و عبارتی نشگافت رمز تبسمش
تگ و تاز حسرت موج می نرسید تا خط جام او
نه سری که سجده بنا کند نه لبی که ترک ثنا کند
بکدام مایه ادا کند عدم ستمزده وام او
به بیانم آنطرف سخن بتامل آنسو وهم و ظن
زچه عالمم که بمن زمن نرسید غیر پیام او
تگ و پوی بیهده یافتم بهزار کوچه شتافتم
دری از نفس نشگافتم که رسم بگرد خرام او
بهوا سری نکشیده ام به نشیمنی نرسیده ام
زپر شکسته تنیده ام بخیال حلقه دام او
نه دماغ دیده گشودنی نه سر فسانه شنودنی
همه را ربوده غنودنی بکنار رحمت عام او
زحسد نمیرسی ای دنی بعروج فطرت (بیدلی)
تو معلم ملکوت شو که نه ئی حریف کلام او