غزلیات - بخش نهم

شماره ١: دل چیست که بی روی تو از درد طپیدن
شماره ٢: دلرا بباد دادیم آه از نظر گشودن
شماره ٣: دل روشن چه لازم تیره از عرض هنر کردن
شماره ٤: دل گر نه داغ عشق فروزد کباب کن
شماره ٥: دمی زعبرت اگر خم کند حیا گردن
شماره ٦: دوری مقصد دمید از سرکشیدنهای من
شماره ٧: دهر طوفان دارد از طبع جنون پیمای من
شماره ٨: رساند عمر بجائی دل از وفا کندن
شماره ٩: رسانده است به آن انجمن زما نرسیدن
شماره ١٠: روانی نیست محو جلوه را بی آب گردیدن
شماره ١١: رهت سنگی ندارد ای شرر وجد رهائی کن
شماره ١٢: زان تغافلگر چرا ناشاد باید زیستن
شماره ١٣: زبس محو است نقش آرزوها در کنار من
شماره ١٤: زپا بوسش بهار حیرت جاوید سامان کن
شماره ١٥: زپرده آئی اگر از قبای تنگ برون
شماره ١٦: زخودداری نفس میزد تب و تاب چراغ من
شماره ١٧: زره هوس بنتوکی رسم نفسی زخود نرمیده من
شماره ١٨: زسجده بیخبری تا کی انفعال جبین
شماره ١٩: زشوخی تا قدح میگیرد آن بیداد مست من
شماره ٢٠: زهی بشوخی بهار نازت شکسته رنگ غرور امکان
شماره ٢١: سجده خواریست آب رو پی نان ریختن
شماره ٢٢: سخت جانی هر کجا آید بعرض امتحان
شماره ٢٣: سراغ دل نخواهی از من دیوانه پرسیدن
شماره ٢٤: سر بزیر تیغ و پا بر خار باید تاختن
شماره ٢٥: سر طره ئی بهوا فشان ختنی زمشک تر آفرین
شماره ٢٦: سرمایه اظهار بقا هیچکسی کن
شماره ٢٧: سوخت چون موج گهربال طپیدن های من
شماره ٢٨: سوخته لاله زار من رفته گل از کنار من
شماره ٢٩: شکست حادثه بر ما نیافت دست کمین
شماره ٣٠: ندارد موج جز طومار رمز بحر واکردن
شماره ٣١: شکست رنگ که بود آبیار این گلشن
شماره ٣٢: شمع صفت دیدنی است عجز جنون زای من
شماره ٣٣: صبحست ازین مرحله یاس بدر زن
شماره ٣٤: صف حرص و هوا در هم شکستی کج گلاهی کن
شماره ٣٥: صفا گل کرده ئی تا کی غبار رنگی نشکستن
شماره ٣٦: صفای دل بچراغ بقا دهد روغن
شماره ٣٧: صورت اظهار معنی نیست محتاج بیان
شماره ٣٨: ظلمست بتشویش دل اقبال نمودن
شماره ٣٩: عجز ما جولانگر تدبیر نتوان یافتن
شماره ٤٠: عرق دارد عنان احتیاج بی نقاب من
شماره ٤١: عرقها دارد آنشمع حیا لیک از نظر پنهان
شماره ٤٢: عمرها در پرده بود اسرار وهم ما و من
شماره ٤٣: غرور خودنمائی تا کنیم از یکدگر پنهان
شماره ٤٤: غم تلاش مخور عجز را مقدم کن
شماره ٤٥: غنیمت گیر چون آینه محوشان خود بودن
شماره ٤٦: فلک چه نقش کشد صرف بند و بست جبین
شماره ٤٧: فلک نه بست ره صبح لاابالی من
شماره ٤٨: قد خم گشته را تا میتوانی وقف طاعت کن
شماره ٤٩: کار آسانی مدان تاج کمر برداشتن
شماره ٥٠: گر باین ساز است دور از وصل جانان زیستن
شماره ٥١: گر باین واماندگی مطلق عنان خواهم شدن
شماره ٥٢: گر بخون مشتاقان تیغ او کشد گردن
شماره ٥٣: گرچه جز ذکرت نمیگنجد حدیثی در زبان
شماره ٥٤: گر حنا بر خاکپایت جبهه سا خواهد شدن
شماره ٥٥: کرد حرف بی نشانم عالمی راتر زبان
شماره ٥٦: گرد وحشت بسکه بر هم چیده است اجزای من
شماره ٥٧: گر زبزم آن بت ساقی لقب آید بیرون
شماره ٥٨: گر قناعت را توانی داد سامان نگین
شماره ٥٩: گر گدا دست طمع دزدد زهم در آستین
شماره ٦٠: کس چو شمع من نبوده است آشنای سوختن
شماره ٦١: گشاد چشمی نشد نصیبم بسیر نیرنگ این دبستان
شماره ٦٢: گل نشو و نما چندان شکست یاس چید از من
شماره ٦٣: گلفروش از پرتو شمع من است این انجمن
شماره ٦٤: گلی که کس نشد آینه اش مقابل او من
شماره ٦٥: کی شود و هم تعلق مانع وارستگان
شماره ٦٦: ما راز بار هستی تا کی غم خمیدن
شماره ٦٧: ما و نگاه شرمگین از تگ و تاز دوختن
شماره ٦٨: مجو از ناله ام تاب نفس در سینه دزدیدن
شماره ٦٩: محیط جلوه او موج خیز است از سراب من
شماره ٧٠: منفعل خلق را ناز صنم داشتن
شماره ٧١: موج خونم هر قدر طوفان نما خواهد شدن
شماره ٧٢: میروم هر جا بذوق عافیت اندوختن
شماره ٧٣: ندارد ساز صحبت ها بساط عافیت چیدن
شماره ٧٤: نسزد زجوهر فطرتت بجنون شبهه و شک زدن
شماره ٧٥: نشاند عجزم بر آستانی که محوم از جیب تا بدامن
شماره ٧٦: نفس عمارت دل دارد و شکستنشست این
شماره ٧٧: بیامد کوشش بیحاصل گردون بکار من
شماره ٧٨: نیست ممکن واژگونیهای طالع بیش ازین
شماره ٧٩: وارستگی زحسن دگر میدهد نشان
شماره ٨٠: هر چند نیست بی سبب از غم گریستن
شماره ٨١: همچو بوی گل زبس بی پرده است احوال من
شماره ٨٢: همنعان آهم آشوب جهان خواهم شدن
شماره ٨٣: هوسها میدمد زین باغ جوش گل تماشا کن
شماره ٨٤: هوئی کشید کلک قیامت صریر من
شماره ٨٥: یاد ابروی کجی زد بدل ما ناخن
شماره ٨٦: از بسکه ضعف طاقت بوسید روی زانو
شماره ٨٧: ای پرفشان گرد نفس چندی شرار سنگ شو
شماره ٨٨: ای بسمل طلب پی خون چکیده رو
شماره ٨٩: ای بیخبر بدرد دل ما رسیده رو
شماره ٩٠: ای زعنایت آشکار شخص تو و مثال تو
شماره ٩١: ای فکر نازکت را شبهت کمینی از مو
شماره ٩٢: باز چو صبح کرده ام تحفه بارگاه تو
شماره ٩٣: باین موهومیم یارب که کرد آینه دار او
شماره ٩٤: پر نارساست سعی تحیر کمند او
شماره ٩٥: بسکه رشک قامت او سوخت سر تا پای سرو
شماره ٩٦: بسکه یاد قامتت بر باد داد اجزای سرو
شماره ٩٧: به پیری هم نیم غافل زعشق آنکمان ابرو
شماره ٩٨: به پیکرم شکن پوست کوچه داده بهر سو
شماره ٩٩: تبسم تا چه گل ریزد زلعل میفروش او
شماره ١٠٠: چو سرشک بی سر و پائیم قدمی نزد بهوای تو
شماره ١٠١: دل آب گشت و نیست امید نگاه ازو
شماره ١٠٢: دل بسملیست کز طپش بی نشان او
شماره ١٠٣: دل هم نبرد ره بدر کبریای تو
شماره ١٠٤: دل هوش باخته جمع شد زفسون موسی و طور تو
شماره ١٠٥: رفتی زدل نشست بخون در قفای تو
شماره ١٠٦: زین بزم شکل ساز نگر یا نوا شنو
شماره ١٠٧: سر نقش پا به بلندئی برسد زشکوه خرام او
شماره ١٠٨: طبعی که شد طرب اثر نوشخند او
شماره ١٠٩: گاه روی بر خاکم گاه جبه بر زانو
شماره ١١٠: کجائی ای جنون ویرانه ات کو
شماره ١١١: گر از موج گهر نشنیده ئی رمز خروش او
شماره ١١٢: کو عبرت آگهی که بتحقیق راه او
شماره ١١٣: لباس کعبه پوشید از خط مشکین عذار او
شماره ١١٤: ما غربت آشیانیم ای بلبلان وطن کو
شماره ١١٥: من سنگدل چه اثر برم زحضور ذکر دوام او
شماره ١١٦: منفعلم بر که برم حاجت خویش از بر تو
شماره ١١٧: مه نو مینماید امشبم از آسمان ابرو
شماره ١١٨: نامنفعلی گریه کن و چون مژه تر شو
شماره ١١٩: نقاش تا کشد اثر ناتوان او
شماره ١٢٠: نمیگویم بعشرتگاه مجنون جهد پیما رو
شماره ١٢١: نمیگویم قیامت جوش زن یا شور طوفان شو
شماره ١٢٢: هر چند دورم از چمن جلوه گاه او
شماره ١٢٣: همچون نفس به آینه دل رسیده رو
شماره ١٢٤: امروز کیست مست تماشای آینه
شماره ١٢٥: ای باوج قدس فرش آستان انداخته
شماره ١٢٦: ای تماشایت چمن پرور بچشم آینه
شماره ١٢٧: بتو نقش صحبت ما چقدر بجا نشسته
شماره ١٢٨: بدست تیغ تو تا خون من حنا بسته
شماره ١٢٩: برارد گرم آتش دل زبانه
شماره ١٣٠: برشته ات اثر وهم مدعاست گره
شماره ١٣١: بر شعله تا چند نازیدن کاه
شماره ١٣٢: پرتوت هر جا بپردازد کنار آینه
شماره ١٣٣: پری میفشان ای تعلق بهانه
شماره ١٣٤: بسکه میجوشد ازین دریای حسرت حب جاه
شماره ١٣٥: بسکه ما را بر آن لقاست نگاه
شماره ١٣٦: بغبار این بیابان نه نشان پا نشسته
شماره ١٣٧: بوی وصلی هست در رنگ بهار آینه
شماره ١٣٨: تا بشوخی نشکد زمزمه ساز نگاه
شماره ١٣٩: تار پیراهن حیاست نگاه
شماره ١٤٠: چیست گردون کاینقدر در خلق غوغا ریخته
شماره ١٤١: حیرت حسن که زد نشتر بچشم آینه
شماره ١٤٢: خلقیست محو خود بتماشای آئینه
شماره ١٤٣: داد عجز ما ندهد سعی هیچ مشغله
شماره ١٤٤: در شکنج عزت اند ارباب جاه
شماره ١٤٥: در محیطی کز فلک طرح حباب انداخته
شماره ١٤٦: زد عرق پیمانه حسنی ساغر اندر آینه
شماره ١٤٧: زینچمن در کف ندارد غنچه دل جز گره
شماره ١٤٨: عالم و این تردماغیهای جاه
شماره ١٤٩: غبار خط زلعل او برنگی سر بر آورده
شماره ١٥٠: غبارم برنمیخیزد ازین صحرای خوابیده
شماره ١٥١: گر نفس چیند باین فرصت بساط دستگاه
شماره ١٥٢: گر دهد رنگ تماشای تو پرواز نگاه
شماره ١٥٣: ندیدم در غبار ودود این صحرای خوابیده
شماره ١٥٤: ننگ دنیا برندارد همت معنی نگاه
شماره ١٥٥: نه پنداری همین روز و شب از هم سر برآورده
شماره ١٥٦: نیست خاموشی بکار شمع محفل جز گره
شماره ١٥٧: نیست محروم تماشا جوهر اندر آینه
شماره ١٥٨: وهم شهرت بهانه ایم همه
شماره ١٥٩: آسوده است شوق زدل پیش نگذری
شماره ١٦٠: آفت ایجاد است طبع از دستگاه خودسری
شماره ١٦١: آه که با دلم نه بست عهد وفاق الفتی
شماره ١٦٢: ازین نه منظر نیرنگ تا برتر زنم جوشی
شماره ١٦٣: افتاده ام براهت چون اشک بیروانی
شماره ١٦٤: افسانه وفائی اگر گوش کرده ئی
شماره ١٦٥: اگر با پای سروی سعی آهم رهبری کردی
شماره ١٦٦: اگر جانی و گر جسمی سراب مطلب مائی
شماره ١٦٧: اگر سیر زمین داری و گر افلاک می بینی
شماره ١٦٨: الهی سخت بی برگم بساز طاعت اندوزی
شماره ١٦٩: ای امل آورده فطرت را چه رسوا کرده ئی
شماره ١٧٠: ای آنکه رمز اخفا با صد ترانه گفتی
شماره ١٧١: ای بیخبر بکوش که مرد خدا شوی
شماره ١٧٢: ای جگر خون کن پوشیده و پیدا چه بلائی
شماره ١٧٣: ای سعی نگون زین دشت در سرچه هوا داری
شماره ١٧٤: ای شیخ به تدبیر امل بیهده حرفی
شماره ١٧٥: ای گشاد و بست مژگانت معمای پری
شماره ١٧٦: ای که در دیر و حرم مست کرم می آئی
شماره ١٧٧: ای لعبت تحیر نور چه آفتابی
شماره ١٧٨: این چه طاوسی ناز است که اندوخته ئی
شماره ١٧٩: ای نفس مایه درین عرصه چه پرداخته ئی
شماره ١٨٠: ای نم اشک هوس مایل مژگان نشوی
شماره ١٨١: ای هوش سخت داغیست یاد بهار طفلی
شماره ١٨٢: باز آمد در چمن یاد از صفیر بلبلی
شماره ١٨٣: بازم بجنون زد هوس طرح زمینی
شماره ١٨٤: باین تمکین خرامت فتنه در خوابست پنداری
شماره ١٨٥: بجلوه تو نگه راز حیرت اظهاری
شماره ١٨٦: بخاک ناامیدی نیست چون من خفته در خونی
شماره ١٨٧: بدل دارم چو شمع از شعله های آه سامانی
شماره ١٨٨: بذوق عافیت ای ناله تا کی در جگر پیچی
شماره ١٨٩: بر اوج بی نیازی اگر وارسیده ئی
شماره ١٩٠: بر خود مشکن تا همه تن رنگ نگردی
شماره ١٩١: برداشتن دل ز جهان کر دگرانی
شماره ١٩٢: برون تاز است حسن بی مثال از گرد پیدائی
شماره ١٩٣: بر هر گلی دمیده است افسون آرزوئی
شماره ١٩٤: بس که بی روی تو خجلت کرد خرمن زندگی
شماره ١٩٥: بس که گردید آبیار ما ز پا افتادگی
شماره ١٩٦: بطبع مقبلان یا رب کدورت را مده راهی
شماره ١٩٧: بعجز کوش ز نشو نما چه میجوئی
شماره ١٩٨: بعزم بسملم تیغ که دارد میل عریانی
شماره ١٩٩: بغبار عالم جستجو ز چه یاس خسته نشسته ئی
شماره ٢٠٠: بگرد سرمه خفتن تا کی از بیداد خاموشی
شماره ٢٠١: بگلزاری که آن شوخ چمن پیکر کند بازی
شماره ٢٠٢: بسا و من غلو دارد دنی تا فطرت عالی
شماره ٢٠٣: بمکتب هوس از کیف و کم چه فهمیدی
شماره ٢٠٤: به ناقوسی دل امشب از جنون خورده است پهلوئی
شماره ٢٠٥: پوچست قماش تو باظهار تلافی
شماره ٢٠٦: زین ما و من اندیشه تحقیق که دارد
شماره ٢٠٧: بوحشت برنمی آیم زفکر چشم جادوئی
شماره ٢٠٨: بوحشت نگاهی چه خو کرده ئی
شماره ٢٠٩: بوضع غربتم منظور بیتابیست آرامی
شماره ٢١٠: بهار آندل که خون گردد بسودای گل روئی
شماره ٢١١: بهار است ای ادب مگذار از شوق تماشائی
شماره ٢١٢: به شهرت زد اقبال خلق از تباهی
شماره ٢١٣: به نمو سری ندارد گل باغ کبریائی
شماره ٢١٤: بهستی از گداز انفعالم نیست تسکینی
شماره ٢١٥: بیاس هم نپسندید ننگ بیکاری
شماره ٢١٦: به یمن سبقت جهد از هزار قافله گیری
شماره ٢١٧: بیتو دل در سینه ام دارد جنون افسانه ئی
شماره ٢١٨: بیخبر از خود مگذر جانب دل هم نظری
شماره ٢١٩: پیر و تسلیم باش آخر بجائی میرسی
شماره ٢٢٠: تا چند کشد دل الم بیهده کوشی
شماره ٢٢١: تا چند ناز غاره و رنج حنا کشی
شماره ٢٢٢: تا کجا آنجلوه در دلها کشد میدان سری
شماره ٢٢٣: تا محرم طبیعت بلبل نمیشوی
شماره ٢٢٤: تبسم از لبت چون موج در گوهر کند بازی
شماره ٢٢٥: تبسم قابل چاکی نشد ناموس عریانی
شماره ٢٢٦: تمثال خیالیم چه زشتی چه نکوئی
شماره ٢٢٧: تنش را پیرهن چون گل دمید افسون عریانی
شماره ٢٢٨: تو با این پنجه نازک چه لازم رنگها بندی
شماره ٢٢٩: جز عافیتم نیست بسودای تو ننگی
شماره ٢٣٠: چند پیچد بر من بیدست و پا افتادگی
شماره ٢٣١: چو بوی گل زچه افسردگی مقید رنگی
شماره ٢٣٢: چو چینی شدم محو نازک ادائی
شماره ٢٣٣: چو قارون ته خاک اگر رفته باشی
شماره ٢٣٤: چو محو عشق شدی رهنما چه میجوئی
شماره ٢٣٥: چو من بدامگه عبرت اوفتاده کمی
شماره ٢٣٦: چون صبح دارم از چمنی رنگ جسته ئی
شماره ٢٣٧: جهان کورانه دارد سعی نخچیری بتاریکی
شماره ٢٣٨: جهد کن تا نروی بر اثر نیک و بدی
شماره ٢٣٩: چه دارم در نفس جز شور عمر رفته از یادی
شماره ٢٤٠: چه دولت است نشاط تجدد اندوزی
شماره ٢٤١: چه شد آستان حضور دل که تو رنج دیر و حرم کشی
شماره ٢٤٢: چه غافلی که زمن نام دوست میپرسی
شماره ٢٤٣: چه لازم است درین عرصه عجز کیش برائی
شماره ٢٤٤: چه معنی بیانی چه لفظ آشنائی
شماره ٢٤٥: چه میشد گر نمیزد اینقدر رنج نفس هستی
شماره ٢٤٦: حبابت ساغر و با بحر طوفان پیش می آئی
شماره ٢٤٧: حیرت قفسم کو اثر عجز و رسائی
شماره ٢٤٨: خشم را آینه پرداز ترحم کرده ئی
شماره ٢٤٩: خطابم میکند امشب چمن دربار پیغامی
شماره ٢٥٠: خطا پر است مباش ای براستی عاری
شماره ٢٥١: خوش آن ساعت که چون تمثال از آینه فردی
شماره ٢٥٢: خوشست از دور نذر محفل هم صحبتان بوسی
شماره ٢٥٣: خیالت هر کجا تمهید راحت پروری کردی
شماره ٢٥٤: خیالش برنمی تابد شعور ای بیخودی جوشی
شماره ٢٥٥: دارد بمن دلشده امشب سر جنگی
شماره ٢٥٦: در آن محفل که الفت قابل زانوست پیشانی
شماره ٢٥٧: در پرده هر رنگ کمین کرده شکستی
شماره ٢٥٨: در دل زد خیال پرتو مهرت سحرگاهی
شماره ٢٥٩: در دلی اما بقصد اشکم افسون میکنی
شماره ٢٦٠: در زندگی نگشتیم منظور آشنائی
شماره ٢٦١: در گرفته است زمین تا بفلک بی سروپائی
شماره ٢٦٢: درین محفل که پیدا نیست رنگ حسن مقصودی
شماره ٢٦٣: درین حدیقه نه ئی قدردان حیرانی
شماره ٢٦٤: درین مکتب که با آن طفل بازیگر کند بازی
شماره ٢٦٥: درین ویرانه بی سعی قناعت وانشد جائی
شماره ٢٦٦: دلت فسرد جنون کز آشیانه برائی
شماره ٢٦٧: دلدار قدح بر کف ما مرده زمخموری
شماره ٢٦٨: دمی که عجز شود دستگاه بیکاری
شماره ٢٦٩: دور از بساط وصل تو مائیم و دیده ئی
شماره ٢٧٠: دوستان این خاکدان چون من ندارد دیگری
شماره ٢٧١: دیده ئی داریم محو انتظار مقدمی
شماره ٢٧٢: رفتی چو می از ساغر و دیگر ننشستی
شماره ٢٧٣: رمی بیتابی ئی تغییر رنگی گردش حالی
شماره ٢٧٤: زاستغنا نگشتی مایل فریاد قربانی
شماره ٢٧٥: زبسکه کرد تصور نگاه مژگانی
شماره ٢٧٦: زیر پیراهن برون آبی شکوهی نیست عریانی
شماره ٢٧٧: زچه ناز بال دعوی بفلک گشاده باشی
شماره ٢٧٨: زخویش رفته اتم اما نرفته ام جائی
شماره ٢٧٩: زدستگاه مبر زحمت گرانجانی
شماره ٢٨٠: زعریانی جنون ما نشد مغرور سامانی
شماره ٢٨١: زغرور شمع و رعونتش همه جاست آفت روشنی
شماره ٢٨٢: زنیرنگ خیال طفل شوخ شعله در چنگی
شماره ٢٨٣: زین گلستان نیستم محتاج دامن چیدنی
شماره ٢٨٤: سبک ساریست هر گه در نظرها بیدرنگ آئی
شماره ٢٨٥: سجده بنیادی بساز ای جبهه با افتادگی
شماره ٢٨٦: سرشکم صد سحر خندید و پیدا نیست تأثیری
شماره ٢٨٧: شب چشم نیم مستش واشد زخواب نیمی
شماره ٢٨٨: شده عمرها که نشانده ام بکمین اشک چکیده ئی
شماره ٢٨٩: شرر کاغذی آرایش دکان نکنی
شماره ٢٩٠: شور گم گشتیم ز دبدر رسوائی
شماره ٢٩١: شهیدان وفا را درس دیداریست پنهانی
شماره ٢٩٢: صد رنگ نقش بستیم در یاد گل جبینی
شماره ٢٩٣: عبث ای دشمن تحقیق دل از وسوسه خستی
شماره ٢٩٤: عبث چون چشم قربانی و بال مرد و زن بردی
شماره ٢٩٥: عالمی بر باد رفت از سعی بی پا و سری
شماره ٢٩٦: عرق ریز خجالت میگدازد سعی بیتابی
شماره ٢٩٧: عمر سبک عنان کجاست از نظرم تو میروی
شماره ٢٩٨: عمر گذشت و همچنان داغ وفاست زندگی
شماره ٢٩٩: عمریست همچون مژگان از درد ناتوانی
شماره ٣٠٠: عنانم گر نگیرد خاطر آینه سیمائی
شماره ٣٠١: غبارم میکشد محمل بدوش ناله دردی
شماره ٣٠٢: غبار هوش طومان دارد ای مستی جنون تازی
شماره ٣٠٣: فریبم میدهد آسودگی ای شوق تدبیری
شماره ٣٠٤: قدح از شوق لعلت چشم بیخوابست پنداری
شماره ٣٠٥: قدح پیمای زخمم در هوای آب پیکانی
شماره ٣٠٦: گاه گل گاه چمن گاه هوا میگردی
شماره ٣٠٧: کجا خلوت و انجمن دیده ئی
شماره ٣٠٨: کرد شبنم را بخورشید آشنا افتادگی
شماره ٣٠٩: گر از گوهر کمرسازی و گر دستاری زرپیچی
شماره ٣١٠: گر بگردن میکشی گردن و گر در سجده ئی
شماره ٣١١: گر درین قحط سرایت نکند نان مددی
شماره ٣١٢: گرفتم شوخیت با شور صد محشر کند بازی
شماره ٣١٣: گر نیست در این میکده ها دور تمامی
شماره ٣١٤: گر همه رفتی چو ماه از چرخ برتر سجده ئی
شماره ٣١٥: گر یکمژه چون چشم فراهم شده باشی
شماره ٣١٦: گه برو میدوی گاه بسر می آئی
شماره ٣١٧: که کشید دامن فطرتت که بسیر ما و من آمدی
شماره ٣١٨: کیستم من نفس سوخته ئی منجمدی
شماره ٣١٩: کیسه پرداز خیال شادی و غم رفته ئی
شماره ٣٢٠: کیم من شخص نومیدی سرشتی عبرت ایجادی
شماره ٣٢١: ما رانه غروریست نه فری نه کلاهی
شماره ٣٢٢: مائیم و دلی سر ورق بی سروپائی
شماره ٣٢٣: مائیم و گرد هستی حرمان دمیده ئی
شماره ٣٢٤: مباش سایه صفت مرده تن آسانی
شماره ٣٢٥: محو بودم هر چه دیدم دوش دانستم توئی
شماره ٣٢٦: مزد تلاشم برهت دیده ندارد گهری
شماره ٣٢٧: مژه واری زخواب ناز جستی
شماره ٣٢٨: مژه بهم نزنی آینه بزنگ نگیری
شماره ٣٢٩: معراج ماست پستی اقبال ما زبونی
شماره ٣٣٠: مشکل از هرزه دوی جز به تب و تاب رسی
شماره ٣٣١: مکش رنج تأمل گر زیان خواهی و گر سودی
شماره ٣٣٢: من و دیوانه خو طفلی که هر جا سر کند بازی
شماره ٣٣٣: می جام قناعت اگر بچشمی المی زجنون هوس نکشی
شماره ٣٣٤: نبری گمان که یعنی بخدا رسیده باشی
شماره ٣٣٥: ندارد ساز این محفل مخالف پرده آهنگی
شماره ٣٣٦: نشد آینه کیفیت ما ظاهر آرائی
شماره ٣٣٧: نشد حجاب خیالم غبار جسمانی
شماره ٣٣٨: که دم زند زمن و ما دمی که ما تو نباشی
شماره ٣٣٩: نفس در طلب سوختی دل ندیدی
شماره ٣٤٠: نقش ما شد و بال یک تائی
شماره ٣٤١: نگه از مستی چشم تو با ساغر کند بازی
شماره ٣٤٢: نمیباشد چو من در کسوت تجرید عریانی
شماره ٣٤٣: نمیباشد دل مایوس بی کیفیت نازی
شماره ٣٤٤: نمیدانم زگلزارش چه گل چیده است حیرانی
شماره ٣٤٥: نمیگنجم بعالم بسکه از خود گشته ام فانی
شماره ٣٤٦: نه با صحرا سری دارم نه با گلزار سودائی
شماره ٣٤٧: نه نفس تربیتم کرد و نه دامان مددی
شماره ٣٤٨: نیاز جلوه دارم حیرت آینه پروردی
شماره ٣٤٩: کیم من از نصیب عالم اظهار مایوسی
شماره ٣٥٠: یاد باد آن کز تبسم فیض عامی داشتی
شماره ٣٥١: یک تار مو گر از سر دنیا گذشته ئی