شماره ١٤: یار من بی یار کی ماند مرا
یار من بی یار کی ماند مرا
خسته بی تیمار کی ماند مرا
گرچه بیمارم ولی دارم امید
کو چنین بیمار، کی ماند مرا
شادمانم گرچه غم ها می خورم
غم خورم غمخوار کی ماند مرا
من چنین مخمور و او مست و خراب
بر در خمار کی ماند مرا
کار بیکاری است کار عاشقان
عشق او بی کار کی ماند مرا
سر پر از سودایم و کیسه تهی
بر سر بازار کی ماند مرا
گر نباشد صدق من صدیق وار
سیدم در غار کی ماند مرا