شماره ٢٩: پادشاه و پادشاهی، ما و درویشی ما
پادشاه و پادشاهی، ما و درویشی ما
عاقلان و آشنایان، ما و بی خویشی ما
در میان عشقبازان، ماکمیم از هر کمی
از کمی ماست، در عالم همه بیشی ما
خواجه گر دارد غنا، دارد غنائی بر غنا
از غنای خواجه خوشتر، فقر درویشی ما
بنده دل ریش سلطانیم، و مرهم وصل اوست
عاقبت رحمی کند سلطان به دل ریشی ما
صورت سید که دیدی، آخرش خوانی رواست
معنی او را نگر دریاب این پیشی ما