شماره ٧٥: عین دریائیم و دریا عین ما
عین دریائیم و دریا عین ما
نیست ما را ابتدا و انتها
بر در میخانه مست افتاده ایم
خانه ما خوش تر است از دو سرا
بی نوایان خوش نوائی یافتند
بی نوا شو، گر همی خواهی خدا
گفته مستانه ما را بخوان
عاشقانه خوش سرودی می سرا
دردمندیم و دوای درد ماست
درد ما، هم درد ما باشد دوا
سر به پای خم می بنهاده ایم
بی حجاب ای عارف عاشق بیا
در طریقت خرقه ای پوشیده ایم
دست ما ودامن آل عبا
نعمت الله ساقی و ما رند مست
گو بیا یاری که دارد ذوق ما
در همه عالم به چشم ما ببین
سیدت آئینه گیتی نما