شماره ١٢٨: مطرب عشاق ساز ما نواخت
مطرب عشاق ساز ما نواخت
ساقی سرمست ما ما را نواخت
صاف درمان است درد درد دل
درد دردش جان بودردا نواخت
از بلایش کار ما بالا گرفت
این بلا ما را از آن بالا نواخت
گنج اسما بر سر عالم فشاند
از کرم او جمله اشیا نواخت
عالمی از ذوق ما آسوده اند
خاطر یاران ما را تا نواخت
کرد میخانه سبیل عاشقان
بی نوایان را چنین خوش وانواخت
نعمت الله را به لطف خویشتن
حضرت یکتای بی همتا نواخت