شماره ١٦١: ما ز دریائیم و دریا عین ماست
ما ز دریائیم و دریا عین ماست
در میان ما دوئی آخر چراست
خط موهوم است عالم سر به سر
خوش بخوان آن خط که آن خط عین ماست
هرچه ما داریم در هر دو جهان
در حقیقت ای عزیز آن خداست
عشق او در دل نهان می دارمش
درد درد عشق او ما را دواست
همدم جامیم و با ساقی حریف
تا نه پنداری که او از ما جداست
مجلس عشق است و ما مست و خراب
این چنین بزم ملوکانه که راست
نعمت الله تا غلام سید است
شاه عالم بر در او چون گداست