شماره ٢٦٦: درد دل او دوای جان است
درد دل او دوای جان است
رنج غم او شفای جان است
یک جرعه ز درد درد جانان
والله که دوصد بهای جان است
ساقی قدحی به عاشقان ده
زان باده که از برای جان است
جان گرچه گدای کوی عشق است
سلطان جهان گدای جان است
درنه قدم و ز سر میندیش
چون خلوت دل سرای جان است
صدجان به فدای عشق جانان
گرچه دوجهان فدای جان است
جائی که مقام سید ماست
ای راحت جان چه جای جان است