شماره ٢٧٤: دل بدست آر که آئینه حضرت آن است
دل بدست آر که آئینه حضرت آن است
مظهر بندگی حضرت عزت آن است
عاشق سوخته بی سروپا را بطلب
دست او گیر کلید در جنت آن است
خوشتر از گوشه میخانه دگر خلوت نیست
خلوتی گرطلبی گوشه خلوت آن است
مبتلا از درما باز نگردد به بلا
دوری از درگه اوغایت زحمت آن است
خوش بود همت عالی که خدا می جوید
همت از اهل دلان جوی که همت آن است
چه کنی خانقه کون رهاکن شیخی
بنده خدمت اوباش که خدمت آن است
نعمت دنیی وعقبی به عزیزان بگذار
نعمت الله طلب ای دوست که نعمت آن است