شماره ٣٣٧: در دو عالم خدا یکیست یکی است
در دو عالم خدا یکیست یکی است
مالک دو سرا یکیست یکی است
بر در کبریای حضرت او
پادشاه وگدا یکیست یکی است
آینه در جهان فراوان است
جام گیتی نما یکیست یکی است
دو مگو و دوئی بجا بگذار
تو یگانه بیا یکیست یکی است
موج و بحر و حباب بسیارند
آن همه نزد ما یکیست یکی است
دردمندیم ودرد می نوشیم
درد درد و دوا یکیست یکی است
نعمت الله یکی است در عالم
سخن آشنا یکیست یکی است